Dubreuil, afkomstig uit de Franstalige provincie Québec, zag zich vorig jaar genoodzaakt om een oproep op zijn Facebookpagina te plaatsen. Aangezien de Canadese bond niet over een groot budget beschikt en alleen toernooien bekostigt met olympische disciplines, beraadde Dubreuil zich op zijn eigen creativiteit. Hij wilde het WK Sprint met geen mogelijkheid overslaan en riep de Nederlandse fans op hem te helpen. Dat zijn oproep bijna veertig reacties zou opleveren, ging hem zijn pet te boven.
De keuze viel uiteindelijk op de familie Bijlsma uit Oranjewoud, een dorpje nabij Heerenveen. Het bleek een succes, want een jaar later is Dubreuil opnieuw te gast bij het Friese 'gastgezin'. "Ik kijk ernaar uit om ze weer te zien. We hebben het hele seizoen contact gehouden en zijn inmiddels goede vrienden geworden", stelt Dubreuil aan de vooravond van de World Cup-finale in Heerenveen. Samen met zijn vrouw en pasgeboren dochter Rose blijft hij tot en met De Zilveren Bal bij de familie overnachten. "Het gaat een hele leuke week worden."
Voorbeeld
Voor Dubreuil zijn de wedstrijden in Nederland sowieso een mooi toetje op een zeer succesvol seizoen. Bij de WK Afstanden in Salt Lake City veroverde hij halverwege februari een bronzen medaille op de 1000 meter en afgelopen weekend verbaasde hij in Hamar vriend en vijand met een zilveren medaille op het WK Sprint. Hij was daarmee de eerste sprinter sinds Jeremy Wotherspoon in 2008 die op het podium van een sprintvierkamp stond. "Dat is heel speciaal", glundert Dubreuil, die hiervoor nog nooit verder was gekomen dan een zesde plek.
Wotherspoon eindigde in 2008 weliswaar als tweede, maar de Canadees, die tegenwoordig coach is van de Noorse sprinters, won het WK Sprint in totaal vier keer. Volgens Dubreuil is hij een voorbeeld voor alle Canadese schaatsers en misschien wel voor alle schaatsers in de wereld. "Wat hij in zijn carrière heeft bereikt, is amazing. Hij heeft nog altijd het Canadese record op de 500 meter (34,03, gereden in 2007) op zijn naam staan en ook op de 1000 meter kon hij goed uit de voeten. Gelukkig lukte het me bij de WK Afstanden om op de 1000 meter eindelijk onder zijn 1.07,03 te rijden."
In Salt Lake City pakte hij met een tijd van 1.06,76 verrassend het brons achter Pavel Kulizhnikov en Kjeld Nuis. Dubreuil, die zijn enige World Cup-medailles tot nog toe behaalde op de 500 meter, investeerde de afgelopen zomer veel op zijn 1000 meters en dat wierp zijn vruchten af. "Ik probeer mijn hele leven al goed te zijn op deze afstand en nu lukt het eindelijk. Waar ik vroeger enkel droomde van een olympische medaille op de 500 meter, heb ik nu twee kansen op een olympische medaille. Dat is heel motiverend."
Juichen
Op de tweede 1000 meter van het WK Sprint hoefde hij bijvoorbeeld alleen olympisch kampioen Kjeld Nuis, die één honderdste sneller was, voor zich te dulden. Het leverde hem zelfs bijna de wereldtitel sprint op, aangezien de uiteindelijke wereldkampioen Tatsuya Shinhama bijna onder de druk bezweek. "Na 600 meter zag ik op het scherm dat zijn voorsprong in het klassement op mij steeds kleiner werd. Ik dacht heel even dat ik het ging redden, maar zijn laatste 200 meter waren heel erg goed", aldus Dubreuil die naar eigen zeggen drie bijna perfecte races reed. "De eerste 1000 meter kon misschien beter, maar al met al kan ik terugkijken op een geweldig toernooi."
Dubreuil hoopt komend weekend zijn 'beste seizoen uit zijn carrière' in stijl af te sluiten bij de World Cup-finale in Heerenveen. Aangemoedigd door zijn ouders, vrouw, dochtertje én de familie Bijlsma hoopt de sprinter een medaille op de 500 of 1000 meter te halen. "De druk is eraf en ik ga er zeker van proberen te genieten", aldus Dubreuil, die veel 'support' verwacht van zijn gastgezin. "Ik denk dat ze harder voor mij zullen juichen dan voor de Nederlanders", zegt hij lachend.
De NOS maakte vorig jaar een reportage over Dubreuil en de familie Bijlsma. Deze is hier te bekijken. Klik voor meer informatie over de World Cup-finale en over De Zilveren Bal.
