De Nederlands-Noorse coach Bjarne Rykkje zit als trainer van de allroundploeg tussen de twee vuren in. Aan de ene kant is hij onderdeel van de bond; tegelijkertijd is hij als coach het verlengstuk van de schaatsers. De 41-jarige oud-schaatser legt uit wat er gaande is. "Het is een opeenstapeling van heel veel kleine dingen. Ze zijn met name ontevreden over de professionaliteit van de bond en voor een groot deel ga ik daar ook wel in mee." Voor de Noorse schaatsers is een goede organisatie van groot belang. Veel van hen investeren veel tijd en soms ook geld in hun sport, omdat ze niet zoals in Nederland op een centrale plek wonen en trainen.
"Zeker als de prestaties achterblijven ontstaan er irritaties", vervolgt Rykkje. "Zij zien natuurlijk ook hoe goed de zaken bij een team als Jumbo-Visma geregeld worden en dan blijft het spoken in hun gedachten dat het bij ons ook een stuk strakker moet. Gelukkig heeft de bond na het seizoen al heel wat gedaan om de pijnpunten weg te nemen." Inmiddels lijkt de kou wat uit de lucht en zetten sporters en begeleiding er samen de schouders onder. Ook de rest van de schaatsfamilie in Noorwegen werd donderdag in een brief van bondsdirecteur Mona Adolfsen bijgepraat.
Verjongde ploeg
Er zijn dit voorjaar ook heel wat rijders die bekendmaakten te stoppen met schaatsen. Waar ongeruste fans al een verband zagen met de onrust binnen de bond, is dat er volgens Rykkje niet. Håvard Bøkko twijfelde bijvoorbeeld twee jaar terug al over het voortzetten van zijn carrière, maar toen de oud-wereldkampioen op de 1500 meter hoorde dat Rykkje de nationale ploeg zou gaan trainen, ging hij toch nog even door. Hij was benieuwd hoe het hem zou vergaan met de Nederlandse aanpak van Rykkje, die al ervaring had als assistent-coach van Jac Orie bij het toenmalige Team LottoNL-Jumbo.
De andere stoppers, Bøkko's zusje Hege, Simen Spieler Nilsen en Camilla Lund, zaten in een vergelijkbare situatie. Ook Håvard Lorentzen kan nog vertrekken. De olympisch kampioen op de 500 meter trainde vijf dagen met Team Reggeborgh mee en kan naar alle waarschijnlijkheid een contract voor twee jaar tekenen bij de ploeg van coach Gerard van Velde. Rykkje: "Hij heeft zich niet overmatig druk gemaakt over de situatie bij de bond. Hij kan nu na tien jaar in Noorwegen naar een nieuwe omgeving en ik hoop dat hij de goede keuze maakt."
Met het vertrek van de oudgedienden blijft er een zeer jonge ploeg over met een gemiddelde leeftijd van slechts 22 jaar. Met name bij de mannen is er talent te over. Jongens als Hallgeir Engebråten en de wereldkampioen junioren op de 1000 meter, Peder Kongshaug, stemmen Rykkje hoopvol voor de toekomst. "Dat zijn leergierige jongens en grote talenten. Echt nog ruwe diamanten", vertelt hij enthousiast. De vrouwentak is traditioneel het zorgenkindje, al zijn er met Ragne Wiklund en Sofie Karoline Haugen zeker ook rijders die stappen zetten.
Met zijn verjongde team hoopt Rykkje twee van zijn doelen al te bereiken: meer balans in de ploeg en in de breedte een sterkere selectie. "Afgelopen seizoen was goed te zien dat we daar echt wat aan moeten doen. Als een topper als Pedersen of Lorentzen wegvalt of minder presteert, zie je hoe smal de top eigenlijk is." De pech van de twee toppers zorgde voor een tegenvallend seizoen van de Noren. Pedersen was in september betrokken bij een fietsongeluk en Lorentzen kampte met langdurige heupklachten.
Teamleider in coronatijd
Ondanks het rumoerige voorjaar is Rykkje blij met de ontwikkelingen in Noorwegen. De samenwerking tussen hem en sprintcoach Jeremy Wotherspoon verloopt ondanks hun verschillende achtergrond steeds beter en ook in de jeugdopleiding worden stappen gezet. Sinds de komst van Rykkje twee jaar terug en Wouter olde Heuvel afgelopen seizoen bij het opleidingsteam Sørmarka in Stavanger dringt een vleugje van de Nederlandse aanpak langzaam door in het losse Noorwegen. Stap voor stap wordt er meer structuur aangebracht in het Noorse schaatsen.
"In Nederland is alles heel gestructureerd", legt Rykkje uit. "Maar de Noren zijn juist heel vrij. Het zit echt ingebakken in hun cultuur dat ze de natuur in willen. Stapje voor stapje raken ze overtuigd dat het met meer structuur ook goed is. Met zo'n team als dat van Wouter ben je dan ontzettend blij. Als zijn talenten goed rijden, kijken we of ze de stap naar de nationale ploeg kunnen zetten. Andersom zie je nu ook dat iemand als Ida Njåtun bij hem dichter bij huis kan trainen. Ze was het schaatsen niet zat, maar wel het reizen dat er altijd bij kwam kijken. Nu kan zij toch blijven schaatsen vanwege die centralisatie in Stavanger."
En zo wordt de voorbereiding op het nieuwe seizoen vol hernieuwde moed aangevat. Waar hij in eerste instantie nog thuis in Nederland de verrichtingen van zijn pupillen van een afstand moest gadeslaan, is Rykkje nu weer in Noorwegen voor alweer het tweede trainingskamp van de zomer. Ook al moet hij na elke vliegreis in quarantaine, de coach kan prima met die beperkingen omgaan. "Natuurlijk blijft het nog even de vraag of sommige World Cups wel door kunnen gaan, maar ik verwacht geen problemen voor later in het seizoen." Het hoofddoel van de Noren staat in ieder geval al vast: de WK Afstanden in Beijing. En daarna op naar de Spelen.
