Het lijkt wel of de jongeling het beste presteert als de zenuwen door haar lijf gieren. Tijdens de EK in Heerenveen pakte ze met overtuiging de titel en na de teamsprint van donderdag, waarin ze samen met Letitia de Jong en Femke Kok een wereldrecord op de klok zette, wist ze dat er een goede 1000 meter zat aan te komen. “Ik was heel nerveus, want je moet het ook nog maar doen. Het is wel mooi voor de toekomst om te weten dat ik dan ook goed kan presteren."
Na het vieren van haar dijk van een persoonlijk record en verbetering van de Nederlandse toptijd van Jorien ter Mors begon het lange afwachten voor Leerdam. Er zaten namelijk nogal wat rivalen aan te komen in de overgebleven ritten. “Ik was heel zenuwachtig, ik denk dat ik echt een hartslag van 180 had. Ik was zo misselijk en kon bijna niet meer toekijken, maar je hebt daar zo’n schermpje staan met plus of min zoveel seconden."
Tranen
"Bij de laatste rit zag ik dat het plus zes tienden van een seconde was en toen kwam de ontlading. Ik durfde al te huilen voor ze de laatste bocht uit waren. Toen kwamen de tranen en realiseerde ik me dat ik wereldkampioen ben, al kan ik het nog steeds niet helemaal geloven. Ik ben heel blij.”
Het zilver ging naar Russin Olga Fatkulina (1.12,33) en de Japanse Miho Takagi eindigde als derde in 1.12,34. Ireen Wüst reed met een persoonlijk record van 1.12,64 de vierde tijd en Letitia de Jong eindigde als negende in 1.12,99, eveneens een persoonlijke toptijd.
‘Is Koen erg kritisch?’ klinkt het ineens tussen de Nederlandse pers vandaan. De vraag komt uit de mond van vriendlief Koen Verweij, die met zijn telefoon in de lucht tussen de groep is gaan staan. “Heel kritisch”, lacht Leerdam.
Doodnormaal koppel
“We gingen eten in een restaurant in Scheveningen. Hij haalde me op en bracht me weer thuis en toen ging hij zich heel netjes voorstellen aan mijn ouders”, beschrijft Leerdam de eerste date van het schaatskoppel. Ze wonen inmiddels samen en trainen bij dezelfde ploeg. Toch zijn ze daarnaast een doodnormaal stel, als we Leerdam moeten geloven. “Op de baan zijn we kritisch, maar thuis zitten wij ook gewoon lekker op de bank en proberen we het juist niet over schaatsen te hebben."
Hoe groot de bijdrage van Verweij is aan haar succes? "Heel groot. Koen gelooft altijd in mij, hij wist dat ik dit nu al kon. Ik dacht dat het te vroeg was om hier te winnen, maar nu heb ik bewezen wat hij altijd al heeft gezegd, en dat geeft een heel goed gevoel."
“Ik ben een behulpzame vriend en soms een kritische coach”, aldus de 29-jarige Verweij, die de ervaring uit zijn veel langere schaatscarrière graag deelt met zijn vriendin. “Dat is weleens moeilijk voor haar, maar alles is voor dat grote doel. Het grote doel dat iets sneller werd gehaald dan gedacht", lacht hij. "Ik ben heel trots op haar, ze heeft dit helemaal zelf gedaan. Het is heel knap dat ze dit op deze leeftijd al kan. "
Of Leerdam andersom ook weleens de kritische coach is? “Dat mag ik niet”, lacht ze. “Koen is echt een alfamannetje, dus hij wil niet dat zijn vriendin hem gaat vertellen wat hij moet doen. Ik zeg weleens wat hoor, maar hij heeft eerlijk gezegd ook veel meer verstand van bijvoorbeeld techniek.”
Bekijk hier de volledige uitslagen.
