Kai, we staan aan de vooravond van het WK Sprint. Hoe sta je ervoor?
"Het gaat wel oké. Sinds het World Cup Kwalificatietoernooi (WCKT) heb ik de echte vorm helaas niet meer laten zien, maar ik zit er wel tegenaan te hikken."
Wat is er na het WCKT gebeurd?
"Na het WCKT is mijn buisje kapot gegaan en is het een enorme zoektocht geweest naar nieuwe rondingen die ik fijn vind zitten. Ik ben niet iemand die één keer op een nieuw paar rijdt en denkt: dit is hem. Ik moet er minstens twee weken op rijden voordat ik dat kan zeggen. Als dat middenin een seizoen gebeurt, ben je eigenlijk al niet meer met schaatsen bezig."
Bij de WK Afstanden lukte het je niet om je wereldtitel op de 1000 meter te prolongeren. Had dat ook met bovenstaande te maken?
"Tijdens het WK ben ik vijf dagen voordat ik moest rijden toch weer op andere ijzers overgegaan. De 500 meter ging nog best goed, maar de 1000 meter was hem niet helemaal. Dan mis je op 3 tienden een podiumplek, terwijl ik normaal gesproken het zilver in had moeten koppen. Ik ben fysiek echt wel beter dan vorig jaar, maar ik krijg het nog niet over op het ijs."
Is dat niet heel frustrerend?
"Het schaatsen wordt dan wel minder leuk. De afgelopen jaren won ik elk jaar wel wat of haalde ik het podium op een WK. Dit is het eerste jaar dat ik ertegenaan hik. Buiten de 1.07,48 om bij het WCKT heb ik nog weinig uitschieters gehad. Als ik daar nu weleens aan terugdenk, denk ik: wow, hoe heb ik dat gedaan? Achteraf gezien heb ik misschien iets te veel wedstrijden gereden en te weinig getraind. Het was misschien een beetje chaotisch allemaal, maar hier hebben we ook van geleerd."
Daarnaast heb je dit jaar ook te maken met Pavel Kulizhnikov, de man die dit jaar van een andere planeet lijkt te komen.
"Dat is niet normaal, hij is echt een sensatie dit jaar. Ik zet met fascinatie naar zijn trainingen te kijken en dan denk ik: hoe doet hij dat? Waarom glijdt hij zo goed? Er is voor mij een extra motivatie bijgekomen om nog harder te trainen. Vorig jaar was ik wereldkampioen op de 1000 meter en dan hoop je dat een seizoen later te evenaren. Nu is er iemand die een stapje sneller gaat dan ik ooit ben geweest. Ja, dat geeft mij zeker weer brandstof voor de komende zomer."
Kjeld Nuis zei bij de WK Afstanden dat Nederlanders zich achter de oren moeten krabben. Hoe kijk jij naar de staat van het Nederlandse sprinten?
"Het zit zeker niet in de put. Er zijn nu een paar Russen die heel goed zijn plus een aantal Japanners. Het lijkt daardoor misschien alsof we heel slecht zijn, maar de Russen springen er nu gewoon bovenuit. Als ik eerlijk ben, denk ik dat het gat sneller op de 500 meter te dichten is dan op de 1000. Op de 500 mag je geen fouten maken en de Russen maken ook fouten. Bij de 1000 is er een fysiek aspect wat meetelt; wij moeten sterker worden."
Jouw kwaliteit is dat je bij een sprintvierkamp vaak weer komt bovendrijven. Zie jij dat zelf ook zo?
"Ik ben altijd wel vrij constant, maar ik merk dat de 1000 meter van de pure sprinters dusdanig sterk is dat ik niet meer zo makkelijk een seconde op de 1000 meter terug kan pakken. Ik ga dit weekend mijn best doen en dan zie ik wel verder. Pavel is de uitgesproken favoriet; zelfs met half gas kan hij het WK Sprint nog winnen."
Ook als jij vier keer de ideale race, oftewel vier keer een 10, rijdt?
"Zelfs als ik vier 10'en rijd, wordt het lastig om hem te verslaan. Wel denk ik dat ik met vier 9's het podium kan halen, maar ik moet me gewoon aan mijn taken houden en dan zie ik het wel. Ik bekijk het per afstand en dan zie ik op de laatste afstand wel hoe ik ervoor sta en wat mijn achterstand of eventueel voorsprong is."
Jij weet inmiddels hoe het is om wereldkampioen sprint te worden. In 2017 was jij in Calgary de beste sprinter van de wereld.
"Ja, gelukkig wel. Ik ben echt blij dat dat me toen gelukt is, want tegenwoordig is het echt heel lastig om wereldkampioen sprint te worden met al die concurrentie. Toen ik hem won, reden er ook geen misselijke schaatsers, al deed Pavel toen niet mee. Met mijn puntentotaal (wereldrecord punten) had hij zeker zijn best moeten doen om mij te verslaan."
Kijk je nu met een extra trots gevoel terug op die prestatie?
"Absoluut, er zijn niet veel mensen die kunnen zeggen dat ze ooit wereldkampioen sprint zijn geweest. In Nederland hebben we bijvoorbeeld maar vijf mannen die dat ooit is gelukt: Erben Wennemars, Jan Bos, Stefan Groothuis, Michel Mulder en ik. Ik word elk jaar ouder en zie dat de kansen steeds minder en minder worden, dus dan is het wel fijn als je kunt zeggen dat je al wereldkampioen, Europees kampioen en Nederlands kampioen bent. Het enige wat nog ontbreekt, is een olympische titel, maar desalniettemin kan ik heel trots zijn op wat ik al bereikt heb."
Meer informatie over het WK Sprint & WK Allround vind je hier.
