Ontbering (hardship), chaos, veerkracht (resilience) en overwinning (triomphe). Met deze vier (Engelse) woorden omschrijven Verhaegh en Van Geffen hun nieuwe vrije dans op muziek van de Amerikaanse zangeres Ruelle. De kür staat symbool voor het onverwachts moeilijke jaar en begint door verschillende tegenslagen én lichtpunten steeds meer te leven gedurende het seizoen. Het jaar begon met de eerste beperkende coronamaatregelen waardoor er maanden niet op het ijs getraind kon worden. In de zomer kwam er ook een einde aan de samenwerking met Peter Moormann. De 71-jarige trainer besloot te stoppen met lesgeven. Sindsdien hebben Verhaegh en Van Geffen geen vaste coach in Nederland.
In augustus was echter ook het eerste lichtpunt: een trainingskamp in Finland. Vorig jaar volgde het paar daar een seminar voor ijsdansers en leerden ze oud-wereldkampioen Maurizio Margaglio en zijn pupillen kennen. "Dat seminar zouden we dit voorjaar weer doen, maar werd afgelast vanwege corona", vertelt Van Geffen. "Wij hadden wel een nieuwe impuls nodig dus vroegen we naar de mogelijkheden bij Maurizio." Aanvankelijk zouden ze twee weken gaan, maar dat werd ter plekke opgerekt tot een maand. Drie dagen voor vertrek kregen Verhaegh en Van Geffen namelijk te horen dat hun muziek voor de vrije dans niet voldeed aan alle eisen. De regels voor ijsdansen zijn streng: er zat zo'n vijftien seconden geen 'hoorbare beat' in de compilatie.
Knock-out
Het oorspronkelijke thema Indonesië werd overboord gegooid en het duo moest op zoek naar muziek voor een compleet andere kür. "In twee dagen hebben we veel muziek geluisterd en toen kwamen we bij Ruelle uit, zij stond in mijn Spotify-lijst", vertelt Verhaegh. "De eerste anderhalve week in Finland hebben we elke dag na de training muziek zitten knippen. Omdat we in die dagen ook alweer zoveel leerden van Maurizio en meer tijd nodig hadden om beide küren te maken en te verbeteren, hebben we de vliegtickets gelukkig kunnen omzetten." Met twee bijna afgewerkte programma's en veel oefeningen in de tas keerde het tweetal weer huiswaarts.
Als eerste wedstrijden van het seizoen stonden in november de Warsaw Cup (die later werd afgelast voor ijsdansen) en de NRW Autumn Trophy op het programma. Verhaegh en Van Geffen zouden voor het eerst de volledige kür uitvoeren tijdens de training toen het op 5 oktober mis ging. Tijdens een lift kwam Verhaegh ten val en bleef een minuut lang bewusteloos liggen. "Ik ben vanaf zijn schouderhoogte met een roterende vaart face first op het ijs gevallen. Mijn lip, de binnenkant van mijn mond en mijn kin lagen open en ik had een grote schaafwond op mijn wang. Daarnaast ook wat kneuzingen en een behoorlijke hersenschudding."
Van Geffen: "Het was vrij heftig om te zien, Chelsea lag daar met een grote plas bloed onder haar gezicht. Je wilt zeggen: 'Het komt goed'. Maar tegelijkertijd denk je: ik heb haar op de grond gegooid. Je voelt je zo enorm schuldig terwijl je ook weet dat zoiets kan gebeuren en niet altijd te voorkomen is. Er is niets meer aan te doen, zorg dat je er bent voor je partner. Dat is het belangrijkste, maar soms ook lastig. Als Chelsea het moeilijk heeft, heb ik het ook zwaar. We hebben onze ruzies gehad, zoals elk paar, maar we konden elke dag wel positief afsluiten."
Tweede kans
Na een week zonder schaatsen begon het ijsdanspaar weer langzaam met opbouwen. Voor Verhaegh was het vooral een kwestie van naar haar lichaam luisteren. Maar rustig aan doen is geen makkelijke opgave voor de studente die gewend is aan multitasking. "De hechtingen in mijn gezicht konden er na een week uit. Maar een hersenschudding blijft een lastige blessure. Sommige dagen lijkt er niets aan de hand en vervolgens kak je helemaal in. Het was telkens de vraag of we twee uur konden trainen of na een half uur al moesten stoppen." Van Geffen: "De zorgvuldig opgebouwde planning was gewoon kapot. We hebben onszelf in die korte tijd wel klaargestoomd, want de NRW Trophy gold als een EK-selectiemoment."
Op de NRW Autumn Trophy in Dortmund slaagde het paar er net niet in om beide EK-limieten te halen. Afgelopen seizoen voldeed het duo wel aan de vereiste score op de ritmische dans, maar moest in het kader van vormbehoud wederom die punten verdienen. Op de Winter Star in Minsk kregen ze vorig weekend een tweede kans. Op de vooravond van het toernooi kwam echter het nieuws naar buiten dat het EK in Zagreb is afgelast. Onderling werden er grapjes gemaakt dat het ijsdanspaar dan maar voor de WK-punten moest gaan. "Wij dachten: dat zal wel. We probeerden nog steeds hetzelfde doel te bereiken", aldus Van Geffen.
Na een sterke ritmische dans verscheen tot ieders verrassing een technische score van 34,38 punten op het bord, een punt hoger dan de WK-limiet. "Ik zei steeds: 'Staat dat er echt?' Ik moest het meerdere keren checken en kon het niet geloven", vertelt Verhaegh. "Het was ook wel een stuk beter dan in Dortmund. Bij deze kür waren de levels, de passen, veel zuiverder." De volgende dag werd de score op de vrije dans op een haar na gemist: het scheelde slechts 0,06 punt. "Ja, dat was zuur. We hadden net te grote foutjes gemaakt. Tegelijkertijd waren we blij dat we toch die EK-norm hadden gekregen. Dat was ver boven onze verwachting."
Rivaliteit
Waar Verhaegh en Van Geffen vorig seizoen nog het enige Nederlandse ijsdanspaar vormden, heeft het duo dit jaar concurrentie gekregen van Hanna Jakucs en Alessio Galli. Dit Hongaars-Italiaanse koppel heeft twee jaar moeten wachten op vrijwaring van de ISU om voor Nederland uit te kunnen komen. Het traject was al gestart voordat Verhaegh en Van Geffen samen van solorijden overstapten naar ijsdansen.
"Door die rivaliteit word je beter, maar het voelt nog erg abstract omdat wij ze nog nooit hebben ontmoet", zegt Verhaegh. De twee paren zouden op de NRW Autumn Trophy tegen elkaar strijden, maar Jakucs testte positief op het coronavirus. "We hebben video's gezien en zijn aan elkaar gewaagd, dat maakt het leuk", aldus Van Geffen. "Wij moeten nu niet alleen de EK- of WK-punten halen, maar ook een ander paar achter ons laten."
Om weer een grote stap te kunnen zetten, zijn Verhaegh en Van Geffen van plan om in januari wederom voor een maand naar Finland te gaan. "We hebben al met de coach gesproken, maar er is nog veel onzekerheid", zegt Verhaegh. "Als de coronaregels er niet waren geweest, waren we allang teruggegaan. Zelfs als je de coaches weg zou halen en je zet ons op het ijs met die andere paren, dan zouden wij zoveel leren." Tot die tijd kunnen ze blijven trainen in Eindhoven op een ijshockeybaan in de buitenlucht. "We proberen er samen uit te komen, maar soms lukt dat niet en dan heb je een coach nodig die aanwijzingen geeft", zegt Van Geffen.
In februari gaat het paar proberen om de tweede WK-score te behalen. Op het wereldkampioenschap in Zweden kunnen eind maart de startplekken veilig worden gesteld voor de Olympische Spelen van 2022 in Beijing. Verhaegh en Van Geffen kijken elkaar lachend aan. "IJsdansen is een van de meest politieke disciplines binnen het kunstschaatsen. Het is moeilijk om te stijgen in de rangschikking", verklaart Verhaegh. Van Geffen: "Ik zal niet zeggen dat het niet kan, want je weet nooit hoe het loopt. Als wij straks opeens een jaar in Finland kunnen trainen, ben ik benieuwd waar wij over twee jaar staan."
