Na vier dagen 'helemaal niks' te hebben kunnen doen, stond Michelle de Jong afgelopen donderdag voor het eerst weer op het ijs. De sprintster van Team Reggeborgh bereidt zich met een kleine achterstand voor op het WK Kwalificatietoernooi (WKKT), dat van zaterdag tot en met maandag in Heerenveen wordt verreden. Hoewel de plaatsingswedstrijd voor de World Cups, EK Sprint & EK Allround en WK Afstanden voor de meeste schaatsers alweer de laatste officiële wedstrijd van het seizoen is, is De Jong vastbesloten om haar seizoen een mooi vervolg te geven.
"Ik ga er alles aan doen om me te plaatsen voor de World Cups en de WK Afstanden", zegt ze gedecideerd. De Rottumse richt zich het komende weekend vooral op de 500 meter en weet dat ze voor een World Cup-ticket in de top vijf dient te eindigen en dat ze voor een WK-ticket zelfs een podiumplek nodig heeft. "Top vijf wil ik sowieso halen en top drie zou helemaal mooi zijn", zegt ze hoopvol. Maar of dat na zo'n kwakkelende voorbereiding ook realistisch is? "Het is jammer dat ik na het NK Sprint niet heb kunnen doorbouwen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik dit weekend twee goede 500 meters rijd."
Verkoudheidje
De Jong kan een sportief succesje wel gebruiken na alle ellende waar ze de afgelopen maanden in terecht was gekomen. Het begon allemaal in oktober, toen ploeggenoot Kjeld Nuis positief op het coronavirus testte en de hele ploeg als gevolg daarvan tien dagen in quarantaine moest. Nog geen twee weken nadat ze hun zelfisolatie mochten verlaten, sloeg het virus opnieuw toe. Dit keer was het De Jong die zelf positief testte, waarna ze samen met haar vriend en teamgenoot Janno Botman - die ook corona bleek te hebben - wederom tien dagen in quarantaine moest.
"Het begon als een verkoudheidje", herinnert De Jong zich nog. "Ik wilde niet het risico lopen dat ik andere mensen zou besmetten, dus besloot ik in zelfisolatie te gaan totdat ik de uitslag had. Toen ik een dag later hoorde dat ik positief was, schrok ik heel erg. Ik voelde me hartstikke goed en had nooit gedacht dat ik corona zou hebben. Ik dacht meteen: daar gaat mijn NK (Afstanden, red.), maar ook: heb ik andere mensen besmet? Uiteindelijk bleek (alleen) Janno besmet te zijn, waardoor ik zijn NK ook ontnam. Dat vond ik heel sneu."
Terwijl haar collega's in actie kwamen bij de Daikin NK Afstanden, zat De Jong haar tijd uit in haar kamer. Het verkoudheidje waar ze het aanvankelijk over had, was allang geen verkoudheidje meer, maar een serieuze ziekte. "Ik had hoofdpijn en was continu vermoeid. Ik probeerde drie eetmomenten per dag in te lassen en voor de rest was het 's middags en 's avonds slapen. Aan alles merkte ik dat mijn lichaam hard aan het werk was om het virus weg te krijgen", aldus De Jong, die behalve haar eetlust ook haar geur en smaak verloor.
Verbaasd
Nadat het 'laatste beetje corona' uit haar lichaam was verdwenen, keerde ze terug op het ijs en bereidde ze zich voor op het Daikin NK Sprint. De eerste week viel haar echter zwaar: zo kon ze op de fiets weinig wattages leveren, had ze voortdurend een hoge hartslag en voelde ze dat ze de controle over haar lichaam kwijtraakte. "Na corona moet je heel goed naar je lichaam luisteren en de grens voor jezelf bepalen", vervolgt de Friezin. "Het liefst wil je zo snel mogelijk progressie boeken, maar dat kan niet. Het is zaak om je te focussen op dingen die je wél beter kunnen maken."
Met nog tweeënhalve week tot het NK Sprint richtte ze zich vooral op het 'diep zitten bij de startlijn', zodat haar 100 meter daarvan zou profiteren. De positieve aanpak bleek goed te werken, want De Jong, die zonder al te veel verwachtingen aan het sprintvierkamp deelnam, maakte met name op de kortste sprintafstand veel indruk. Dankzij twee lage 38'ers eindigde ze twee keer als derde op de 500 meter en met een tijd van 38,04 noteerde ze zelfs een persoonlijke record. "Ik heb mezelf behoorlijk verbaasd en misschien wel meerdere mensen", zegt De Jong verheugd.
Dat ze uiteindelijk als vierde in het eindklassement eindigde, maakte haar 'stiekem wel een beetje trots'. "Na drie afstanden stond ik vierde en ik wilde die plek hoe dan ook vasthouden. Hoewel ik er na de eerste dag flink doorheen zat, heb ik mezelf er doorheen gesleept. Achteraf was het misschien niet helemaal verstandig om vier afstanden in één weekend te rijden, maar als je de kans krijgt om in deze vreemde tijd een wedstrijd te mogen rijden, doe je dat gewoon. Nee, ik heb er zeker geen spijt van."
Rem
Hoe graag ze de goede lijn na het NK Sprint ook door had willen trekken, een bijholteontsteking zorgde ervoor dat De Jong opnieuw op de rem moest trappen. In plaats van tien dagen hoefde ze dit keer 'maar' vier dagen in de rustmodus. "Of dit nog gevolgen zijn van het coronavirus? Dat speelt waarschijnlijk wel mee, ja. Ik ben er nog steeds niet helemaal bovenop gekomen", geeft ze toe. "Ik ben nog altijd vermoeid en heb geregeld hoofdpijn, dat hebben we toch een beetje onderschat."
Toch maakt ze zich geen zorgen om het WKKT. "Het gaat met ups en downs en het vergt veel aanpassingsvermogen. En ondanks alle tegenslagen heb ik mezelf dit seizoen toch weten te verbeteren. De basis is goed en ik weet dat ik een eventuele tegenslag kan opvangen", aldus De Jong, die de barrière van 38 seconden bijna heeft beslecht. "Tijdens het NK Sprint lukte het net niet, kwam ik slechts vijf honderdsten tekort. Het zou mooi zijn als het komend weekend lukt, maar ik bijt me er niet op vast."
