Voor de sprinters werd er in Heerde een klassement opgesteld over de 200 meter duo-tijdrit en de 1000 meter. Bij de vrouwen liet meervoudig Europees kampioene Sandrine Tas haar klasse zien. In de finale van de 200 meter was de rijdster uit Oostende iedereen de baas met een rappe tijd van 18,378. Haar directe tegenstandster Moniek Klijnstra werd tweede (19,842) en Fleur Huls eindigde op plek drie (20,088). Op de 1000 meter domineerde Tas bijna de hele race van kop af en hield ze Maya de Jong en Fleur Veen achter zich op de streep. In het sprintklassement werden De Jong en Berber Vonk tweede en derde.
"De 200 meter voelde onwennig en onstabiel, een beetje ongemakkelijk", zegt Tas na afloop van haar eerste en tevens laatste skeelertoernooi van deze zomer. "Ik ben blij dat ik deze wedstrijden nog kon mee pikken. Ik heb net twee weken op zomerijs gestaan in Thialf en door mijn enkelblessure heb ik de laatste twee maanden in totaal vier keer geskeelerd. Maar op de 1000 meter ging het steeds beter en in de finale merkte ik wel dat ik alweer terug was op mijn eigen niveau. Dat is wel een leuk gevoel om mee af te sluiten."
Uit voorzorg meldde Tas zich af voor de lange afstand van deze wedstrijddag. Die puntenkoers werd wederom prooi voor Veen. Bij de eerste paar sprints sprokkelde haar teamgenote Vonk een flink aantal punten bij elkaar. Beau Wagemaker, Nikki Noordergraaf en Lianne van Loon probeerden zich in de strijd te mengen, maar de punten werden voornamelijk verdeeld over de Friese trein. Over de helft van de koers sloeg Wagemaker toch een gat op het peloton, met Veen in haar kielzog. Het tweetal kreeg een halve baan voorsprong en Veen kon optimaal profiteren van het kopwerk van Wagemaker door steeds de twee punten op de streep te pakken.
Bij het luiden van de bel voor de laatste ronde zette Veen een versnelling in en liet ze Wagemaker achter zich. Onbedreigd kon ze juichend de finish passeren. "Met het team hebben we nu alle lange afstanden gewonnen", zegt Veen, "daar ben ik wel trots op." Vooraf was het plan om de wedstrijd te controleren en te kijken wie de beste benen had. “Eigenlijk was het de bedoeling dat wij de hele wedstrijd met z’n allen zouden sprinten voor de punten, maar Beau ging best wel hard weg en Berber had in het begin al hard gereden." Vonk had uiteindelijk genoeg punten verzameld om Wagemaker nog van de tweede plaats af te houden.
Bij de mannen zette de Fransman Gwendal Le Pivert de snelste tijd neer op de 200 meter duo-tijdrit (17,911) en versloeg daarmee nipt de Duitser Jan Martin Mende (18,101). Glenn Nijenhuis noteerde de derde tijd met 18,304. Op de 1000 meter moest Kay Schipper als enige Nederlander de strijd aangaan met zeven buitenlandse rijders, maar hij kon geen rol van betekenis spelen. Victor Aerts uit Frankrijk reed vijf ronden lang op kop, maar werd op het laatste stuk voorbij gestoken door het drietal van Team Bont: Daniel Niero, Le Pivert en Diogo Marreiros. Na afloop werd Marreiros echter gediskwalificeerd en schoof Aerts door naar plek drie.
Nijenhuis strandde in de halve finales van de 1000 meter, maar met die negende plek eindigde hij wel op een derde plaats in het sprintklassement. "Kennelijk was het samen genoeg, dat had ik zeker niet verwacht", zegt Nijenhuis, die in Heerde op zijn thuisbaan reed. "Het is fijn om jezelf toch nog op zo'n hoog niveau te kunnen meten, vooral op de 1000 meter was het vandaag echt Europa Cup-niveau."
Op de puntenkoers was er ook bij de mannen een tweetal dat samen op avontuur ging. Na wat speldenprikken wisten Niero en Aerts al vrij vroeg in de wedstrijd een comfortabele voorsprong op te bouwen. "We hielden het tempo hoog en het peloton probeerde het gat wel te dichten", vertelt Niero. "Maar ik zei: ik ga niet stoppen, dus bleef doorgaan."
Met vijftien ronden te gaan werd het gat toch gedicht en werd het duo weer opgenomen in het peloton. "Ik hield Diogo in de gaten, omdat we minstens twee rijders van Bont op het podium wilden hebben." Marreiros verzamelde wel wat punten, maar in de slotfase van de koers ging Ruurd Dijkstra er nog alleen vandoor en stelde daarmee de derde plaats veilig. “Op het moment dat Ruurd in de aanval ging, schoof ik ook weer naar voren. Ik kwam volgens mij als derde over de finish, het was een goede race. En het is vandaag droog gebleven", verwijst de Italiaan lachend naar de kletsnatte marathonwedstrijd in Staphorst.
Over een week worden de Daikin NK Inlineskaten Baan/Weg verreden in Heerenveen en Wolvega. Met vier zeges op rij lijkt Veen de grootste kanshebber op de lange afstanden. Maar niet alle NK-deelnemers hebben ook meegedaan aan de landelijk wedstrijden. "Ik zag dat Manon Kamminga ook ingeschreven staat voor het NK…", zegt Veen. "We hebben nu wel alle wedstrijden gewonnen, maar ik denk nog steeds dat Manon de favoriet zal zijn. Met al haar ervaring en ook als je kijkt hoe sterk ze gisteren was in Staphorst. Ik ben benieuwd hoe het gaat worden."
"Ik heb zin in het NK", vertelt Nijenhuis, "er kunnen leuke dingen gebeuren. Ik hoop een paar podiumplekken te pakken, maar we zullen het zien. Dit seizoen ben ik eigenlijk zonder verwachtingen ingegaan. Het coronavirus heeft natuurlijk alles op z'n kop gegooid. Uiteindelijk werden er weer wedstrijden aangekondigd, dat was gunstig en daar heb ik nog goed voor getraind. Met de vorm zit het blijkbaar wel goed."
De volledige uitslagen zijn (later) hier te vinden.
