Begin oktober was het in China tijdens de Shanghai Trophy toch weer raak op de 1000 meter. "Weer zo'n overwinning in een rottige B-finale. Daar baalde ik van, want ik was wederom heel dichtbij", luidt het teleurgesteld. Toch riep zijn manier van racen vertrouwen op voor komende winter, en een dikke week later schreef hij tijdens de KNSB International Invitation Cup in Thialf de 1500 meter op zijn naam en werd tweede op de 500 meter.
Het behalen van die welverdiende A-finales is volgens De Laat in zijn geval vooral een kwestie van vertrouwen. Waar hij vroeger de neiging had om afwachtend te zijn in een wedstrijd, kiest hij er nu steeds vaker voor om naar voren te snellen en zijn eigen race te rijden. "Twijfel is dodelijk bij shorttrack: ik moet geloven dat ik het kan. Ik ben het bijna aan het doorprikken", vertelt hij.
Voor heats draait de man uit Leeuwarden zijn hand niet om, maar als de eindstrijd van een toernooi in zicht komt en hij in de halve finale twee razendsnelle Koreanen en een Canadees treft, is dat een ander verhaal. De twijfel die dan de kop opsteekt mogen we van De Laat ook wel 'kalme twijfel' noemen. "Ik raak niet in paniek en ik heb ook geen last van spanning, maar ik denk dan: ik kan het niet en ik word er heel passief van", legt hij uit. "Dat zit misschien ook een beetje in mijn aard. Het is leuk om veel na te kunnen denken, maar het zit je soms ook in de weg. Het is mijn vriend en vijand. Vertrouwen krijgen is bij mij blijkbaar iets dat langer duurt."
Ompraten
Of hij daar ook mentale training voor krijgt? "Het is niet dat ik ademhalingsoefeningen doe of met balletjes gooi", grapt hij. "Ik weet hoe ik zelf in elkaar zit en dat is wat ik nodig heb. Als ik in een neerwaartse gedachtengang zit, moet ik dat kunnen tackelen. Ik moet mezelf kunnen ompraten." De spreekwoordelijke knop is dus gevonden, maar het omzetten is nog niet altijd even simpel. "Ik kan het nu makkelijk roepen, maar op het moment zelf is het soms lastig om tegen jezelf te zeggen: 'oké, fuck it!' Ik rijd soms nog teveel uit angst, al heb ik nu vaak genoeg gezien dat het goedkomt wanneer ik daarmee stop."
Aan motivatie is er desondanks geen gebrek bij De Laat, die ook veel baat heeft bij de successen van zijn ploeggenoten. Zo werd Lara van Ruijven (26) afgelopen winter voor het eerst individueel wereldkampioene op de 500 meter. "Niet iedereen is net als Suzanne (Schulting, red.) op haar twintigste olympisch kampioene. Mijn weg loopt blijkbaar heel geleidelijk. Ik ben nu 25 en heb nog minstens vijf goede jaren, dus er is genoeg ruimte om door te groeien. Dat motiveert me. Als Lara het kan, kan ik het denk ik ook. Ik ben heel blij voor haar."
Thuispubliek
Met zijn behaalde resultaten van het WK van afgelopen jaar heeft De Laat zich al verzekerd van de World Cups en gaat daarmee een seizoen vol grote wedstrijden tegemoet. Het hoofddoel? "Ik ben niet alleen van: Olympische Spelen, Olympische Spelen! Dat vind ik heel irritant. Natuurlijk droom ik daar wel weer van, maar ik wil graag van dag tot dag bezig zijn. Ik houd het lekker bij nu."
Of we dan wel eventjes kort vooruit mogen blikken naar deze winter? "Natuurlijk! Ik heb bijvoorbeeld heel veel zin in de wereldbekerfinale in Dordrecht. Dat is een groot feest. Dat je tijdens de laatste rondes van een relay heel hard vooruit wordt geschreeuwd. Ik vind het heel erg leuk om te rijden voor thuispubliek."
