Van der Valk begon vijf jaar geleden bij Shorttrack Club Thialf (SCT). Vorig jaar deed hij voor het eerst mee aan StarClass-wedstrijden en hij viel meteen op. "Boven mijn verwachting haalde ik de Europa Cup finale. Daarna ben ik door het gewest Fryslân gevraagd om mee te trainen en zo ben ik erbij gekomen. Het is snel gegaan, ongelooflijk mooi. Shorttrack is een individuele sport, maar ook een teamsport. Je traint samen en maakt elkaar beter."
Op een donderdagavond in september gaat het tijdens een training van het gewest ineens flink mis voor de 14-jarige Van der Valk. "We deden een snelheidsblokje. Een teamgenootje voor mij ging over z'n punten heen en viel voorover. Met een automatische beweging schoot zijn been naar achter en kwam zijn schaats in mijn oog. Ik had toen nog geen bril op."
Van der Valk gaat direct naar het ziekenhuis in Heerenveen. De oogarts verwijst hem door naar een specialist in het UMC Groningen. Om elf uur 's avonds gaat hij daar onder het mes en wordt duidelijk hoe groot de schade is. "De iris en de lens waren kapot. Het oog is gehecht en ik moest drie dagen in het ziekenhuis blijven vanwege infectiegevaar. Een week later volgde een netvliesoperatie om te kijken of dat nog allemaal in orde was."
Nooit twijfel
"Het netvlies bleek nagenoeg onbeschadigd te zijn dus dat was een groot pluspunt", vervolgt hij. "Maar de iris was al niet meer te redden. Voor de lens is nog wel een oplossing. Ik zie nu twee tot drie procent met m'n rechteroog. Het vervangen van de lens zou 60 tot 70 procent zicht opleveren. Dat zou heel mooi zijn. Ik ben de specialisten in het UMC Groningen erg dankbaar. Evenals mijn trainers, maatjes, mensen van de club. Vanuit heel Nederland kreeg ik berichtjes en kaarten, echt heel lief. Het is fijn om te weten dat ze achter me staan."
Van der Valk is weer gaan shorttracken. Sterker nog, shorttrack was het enige waar hij aan kon denken toen hij in het ziekenhuis lag. "Ik heb eigenlijk nooit twijfel gehad om niet te gaan shorttracken. Zes weken na de tweede operatie stond ik weer op het ijs. Mijn ouders hielden hun hart vast", zegt hij met een lach. "Maar ze zijn heel trots dat ik er alweer sta."
De StarClass in het Italiaanse Bormio was eind november zijn eerste wedstrijd. En dat was zeker even wennen. "Binnendoor inhalen is anders, net als evenwicht. Maar ik paste me snel aan en raak er steeds meer aan gewend. Het inhalen gaat ook steeds beter. Je moet je tactiek er misschien wel op aanpassen. Meer buitenom gaan en dan maar wat meer kracht leveren in plaats van eventueel een penalty oplopen aan de binnenkant."
Realistisch
Een half jaar na zijn ongeluk start Van der Valk op het NK junioren in Leeuwarden. Met wat valpartijen en een penalty ('daar leer je van') rijdt hij twee B-finales en de A-finale op de 1000 meter. Hij scoort genoeg punten om de superfinale te bereiken waarin hij zesde wordt, tevens zijn eindklassering. "Het was een leuk weekend en ik ben tevreden. De zesde plaats was het meest realistisch, de plek waar ik hoorde te staan. Het is altijd leuk om een A-finale te kunnen rijden. Vorig jaar was m'n eerste officiële NK en ik ben nog eerstejaars C-junior dus wat dat betreft is het eigenlijk best goed."
Op de slotdag van het NK stonden Daan Breeuwsma, Itzhak de Laat, Jasper Brunsmann en Vladislav Bykanov op het ijs als blokjesleggers. Ook oud-shorttracker Freek van der Wart hielp een handje mee. Wereldkampioene Lara van Ruijven reikte de medailles uit aan het eind van het toernooi. "Dat was wel hoge kwaliteit blokjes leggen", lacht Van der Valk. "Ik vond het heel sympathiek dat ze er waren om te helpen. Het is toch een mooi signaal aan iedereen. Zij zijn ooit ook zo begonnen. Mijn eerste doel is nu om hard te trainen bij het gewest. Vervolgens door te stromen naar het RTC en over een paar jaar hopen dat ik naar de nationale selectie mag."
