Hoe zijn jullie nou precies bij elkaar terechtgekomen?
Leeyèn: "Bij mijn vorige team, RTC Zuidwest (Healthy Team), gingen alle neo-senioren weg en ik had sowieso de gedachte om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik vond dat ik toe was aan iets nieuws, maar het moest wel te combineren zijn met mijn stage. Vlak nadat ik besloot niet verder te gaan bij het RTC kwam ik in een groepsapp met leftovers terecht."
Anice: "Ik had destijds een groepsapp aangemaakt met meiden die nog niet wisten wat ze komend seizoen gingen doen of nog geen team hadden. Ik stelde voor om elkaar op de hoogte te houden, zodat we eventueel samen konden beginnen met trainen."
Leeyèn: "Sindsdien hebben Anice en ik veel contact met elkaar gehouden. Niet veel later werd ook duidelijk dat wij met z'n tweeën overbleven."
Zijn jullie vervolgens op zoek gegaan naar een team waar jullie bij konden aansluiten?
Anice: "Vorig jaar sprak ik al geregeld met Ingo Bos, trainer van RTC Noord (Groningen/Drenthe), en ik vroeg hem of het mogelijk was of Leeyèn en ik af en toe bij zijn team konden aansluiten. Ingo heeft mij vorig jaar een paar keer gecoacht bij de Holland Cups en het klikte goed. Ik ken hem al vanaf mijn dertiende en hij zag het ook wel zitten, zeker omdat ik hem kan ondersteunen met het begeleiden van de jonkies in de groep. Toen ik Leeyèn voorstelde om af en toe bij het RTC Noord te trainen, hoefde ze niet lang na te denken."
Leeyèn: "Voor mij was de overstap van Zuid-Holland naar Groningen de meest logische stap, omdat ik sowieso vaak in Groningen te vinden ben (daar woont haar vriend Robert Post). Daarnaast vind ik het gewoon hartstikke chill dat ik met Anice kan trainen. We hebben vorig jaar al eens samen op het ijs gestaan en het klikt gewoon goed tussen ons."
Vorig seizoen mocht jij, Anice, geregeld meedoen met de trainingen van de Noorse sprinters onder leiding van Jeremy Wotherspoon. Hoe zit dat voor dit seizoen?
Anice: "Ik heb veel van Jeremy geleerd op technisch vlak, maar het is lastig samenwerken als je elkaar niet zo vaak ziet. Leeyèn en ik konden laatst af en toe meetrainen met de Noorse allrounders (Ida Njatun, Ragne Wiklund en de Estse Saskia Alusalu), aangezien het RTC op trainingskamp was met andere RTC's. Voor hen is het fijn om nog wat extra dames in het treintje te hebben en voor ons is het fijn om eens een interval-, snelheid- of duurtraining mee te doen."
Leeyèn: "Best gek, ik heb acht jaar bij dezelfde trainer gezeten en nu zit ik ineens in een heel andere omgeving. Ik heb er altijd met heel veel plezier geschaatst, maar ik had het gevoel dat ik een beetje bleef hangen. Als je telkens hetzelfde doet, krijg je elke keer hetzelfde resultaat. Nu ik uit mijn coconnetje ben gestapt, merk ik wel: dit is de stap die ik had moeten nemen."
Anice: "Het is heel belangrijk om soms onderdeel te kunnen zijn van een team. Wat er ook gebeurt, we zijn nooit alleen!"
Jij zit dus nog met je stage, Leeyèn. Valt dat nog wel goed te combineren?
Leeyèn: "Ja, opzich wel. Ik moet het allemaal tactisch inplannen, maar ik heb een agenda en dat gaat prima. Ik ben werkzaam als diëtiste op verschillende locaties in Zuid-Holland. Ik zit in m'n laatste studiejaar en als het goed is, ben ik in september klaar. Vanaf dan wil ik me volledig op het schaatsen richten."
Anice: "Ondanks dat je wat minder uren op het ijs hebt gestaan, wil dat niet zeggen dat je je niet kunt verbeteren. Door middel van fietstesten kunnen we tevens kijken hoe we er conditioneel voor staan."
Wat zijn jullie verwachtingen van komend seizoen?
Leeyèn: "Ik heb de afgelopen winter veel gekwakkeld met mijn gezondheid, waardoor ik een beetje onzeker ben geworden. Anderhalve maand voor de eerste Holland Cup kreeg ik te maken met ontstoken nieren en dat heeft ervoor gezorgd dat ik het hele seizoen achter de feiten aan liep. Wat ik dit seizoen kan verwachten, durf ik dan ook niet te zeggen. Ik hoop mezelf te verbeteren, maar dat zal een hele grote stap zijn."
Anice: "Ik hoop ook PR's te rijden en als ik daar de World Cups mee haal, zou dat superleuk zijn. Verder zou ik heel graag het WK Sprint in Hamar willen rijden. Als kind ging ik heel vaak naar Noorwegen op vakantie en inmiddels spreek ik ook een aardig woordje Noors. Ik ben oprecht heel benieuwd hoe het de komende winter zal gaan."
Wat maakt het dat je nieuwsgieriger bent dan andere jaren?
Anice: "Ik heb altijd gezegd dat ik één seizoen mijn eigen schema wil maken, dat maakt het extra spannend. Ik weet hoe het voor mezelf werkt, maar het moet er natuurlijk wel uitkomen. Het zou wel heel veel voldoening geven als ik me op deze manier weet te verbeteren."
Leeyèn: "Voor mij is het sowieso leerzaam. Door het anders aan te pakken, ga je er zelf ook bewuster over nadenken. Bovendien geven we elkaar ook veel feedback tijdens of na een training. Als een training niet helemaal goed verloopt, zeggen we dat tegen elkaar."
Anice: "Dat houdt me ook scherp. Ik vind het leuk om samen met Leeyèn te trainen. Zij is meer van de 1000 en 1500 meter en ik meer van de 500 en 1000 meter. Dat past goed bij elkaar."
Hoe kijk jij überhaupt naar je toekomst, Anice?
Anice: "Als het dit seizoen heel goed uitpakt, zeg ik niet: ik stop na dit jaar. Maar aan de andere kant: als ik hard heb gereden en het voelt goed om te stoppen, dan is dat ook mooi. Ik sta er open in, ga er komend seizoen alles aan doen om in topvorm te zijn. Ik heb er op deze manier gewoon nog superveel plezier in. Ook met het team van Ingo is het onwijs gezellig, maar er wordt ook keihard getraind."
Zie je jezelf later assistent worden van Ingo?
Anice: "Misschien wel. Het omgaan met jeugd ligt me wel. Ik heb pedagogiek gestudeerd en ik vind het leuk om mensen te helpen met techniek en het mentale aspect. Ik heb niet alle wijsheid in pacht, maar deze jongens en meiden kun je altijd wat bijbrengen."
Ingo Bos (34), trainer van RTC Noord
"Ik ben nu voor het tweede jaar de coach van dit RTC en het is dit jaar veel fijner en relaxter. Het begon wat rommelig met dat gedoe rondom iSkate, maar daar hebben we ons mooi doorheen geslagen. De groep kent elkaar beter en we hebben meer kwaliteit. Daarnaast zijn we intensief gaan samenwerken met Topsport Zorgcentrum en hebben we de beschikking over een sportarts, diëtisten en fysiotherapeuten. In de topsporthal die daar zit, doen we veel trainingen, ideaal.
Dat Anice af en toe met ons meetraint, is erg fijn. De rijders uit ons team kijken best wel tegen haar op, maar Anice is heel ontwapenend en toegankelijk. Ze staat heel erg open om hulp te bieden en speelt een goede rol in de begeleiding. Voor mij is het fijn om er een routinier bij te hebben die kan vertellen hoe je je moet voorbereiden op een belangrijke wedstrijd. Bovendien kan Leeyèn als diëtiste vertellen hoe je om moet gaan met voeding. Ja, de dames zijn heel vrolijk en enthousiast en dat is positief voor de sfeer.
We hadden vorig jaar weleens met elkaar gesproken over een samenwerking en Anice vindt het begeleiden van jeugd sowieso leuk. Zij belde mij een paar maanden geleden met de vraag of zij samen met Leeyèn af en toe bij ons kon komen trainen. Als zo'n kans zich voordoet, dan zou je gek zijn als je dat laat schieten. Anice schrijft haar eigen schema's en de dames proberen wekelijks aan te sluiten. Zij hebben er ook baat bij als ze een duurritje samen met anderen kan doen en ik heb baat bij rijders met ervaring."
