Bij de International Invitation Cup half oktober in Thialf stond Dylan Hoogerwerf niet op het ijs, maar langs de baan. In z'n gewone kloffie. Aan het begin van het seizoen liep de 23-jarige sprinter een knieblessure op. "Voor de eerste World Cups heb ik vijf weken niet optimaal kunnen trainen. Weinig krachttraining en ik mocht niet hard schaatsen", vertelt Hoogerwerf. Hij reisde wel mee met de shorttrackploeg naar de wereldbekerwedstrijden in Canada en Noord-Amerika.
De World Cup in Calgary sloeg hij nog over, maar in Salt Lake City ging Hoogerwerf wel van start. Zonder goede voorbereiding strandde hij in de voorronde op de 500 meter en in de kwartfinale op de 1000 meter. "Ik was niet helemaal tevreden met het resultaat. Daarna heb ik naar de World Cup in Kazachstan toe gebouwd en dat ging best prima."
De trainingen verliepen goed en ook met de snelheid zat het weer goed. Een week voor de wedstrijd in Almaty kwam Hoogerwerf echter ten val in de training en verstuikte zijn enkel. Opnieuw kon hij drie weken niet schaatsen. "Nu sta ik sinds anderhalve week weer op het ijs."
Fit blijven
"Tijdens de eerste training had ik nog veel pijn en ging het echt niet lekker maar na drie trainingen had ik het weer te pakken. De snelheid kwam weer makkelijk en ik denk niet dat ik nu onder doe voor mijn niveau van voorgaande jaren. Alleen het ijsgevoel was wat minder, maar ik kon fit blijven door krachttraining en fietsen."
Op het Nederlands kampioenschap ging het afgelopen weekeinde ondanks deze tegenslagen beter dan verwacht, aldus Hoogerwerf. Van te voren had hij zich nog voorgenomen om meer behouden te rijden en zo punten te pakken voor het eindklassement. "Maar tijdens het racen ging de knop op nul en was ik misschien net iets te gretig." Hoogerwerf eindigde op plek zes, maar werd toch door bondscoach Jeroen Otter geselecteerd om individueel te starten op het EK.
"Ik was wel een beetje verrast. Zelf had ik zoiets van als ik mee mag voor de relay, dan ben ik blij. Dan kan ik daar laten zien wat ik in huis heb. Maar m'n ouders zeiden: je hebt sterk gereden, maar geen punten gepakt want je ging teveel voor de winst en daardoor met lege handen naar huis. Blijkbaar heeft de coach dat ook gezien en mij alsnog geselecteerd."
Medaille
Met de Europese titel is Hoogerwerf niet bezig, zegt hij eerlijk. In 2017 veroverde hij zilver op de 500 meter en naar die afstand kijkt hij nu ook het meest uit. "Twee jaar geleden ging ik er op het EK misschien nog wel meer blind in, want toen ging het allemaal achter elkaar door na mijn Nederlandse titel. Ik heb heel veel zin in de 500 meter en ben gedreven om iets moois te laten zien. Maar als ik een medaille pak op de 1000 meter ben ik daar echt niet minder blij om", lacht Hoogerwerf.
Op de relay moeten de Nederlandse mannen het doen zonder Sjinkie Knegt. De 29-jarige Fries liep in december een zware spierblessure op na een ongeluk met een vorkheftruck en hij werd donderdag met brandwonden opgenomen in het ziekenhuis. Op de aflossing zal Itzhak de Laat waarschijnlijk zijn plek als afmaker innemen maar met welk plan de ploeg van start gaat, staat nog niet vast.
"We hebben een breed en sterk team en ik denk dat we nog steeds hoge ogen kunnen gooien. Qua tactiek moeten we het per race bekijken. Het ligt eraan wie de tegenstanders zijn en hoe de race begint. Tijdens de race kan je ook nog spelen met het aantal rondes per rijder, daarom is het ook lastiger om vooraf een tactiek te bedenken."
Het interview met Dylan Hoogerwerf vond plaats voordat bekend werd dat Sjinkie Knegt ernstige brandwonden heeft opgelopen.
