Twee jaar lang domineerde de Jumboploeg de belangrijkste schaatswedstrijden. Op de WK Afstanden van 2017 in Gangneung werden bij de mannen zelfs alle wereldtitels veroverd. Dit weekend moest succescoach Jac Orie lang wachten op een overwinning. Pas op de laatste individuele afstand was het raak: Thomas Krol pakte toch nog die felbegeerde gouden medaille. "Het ene jaar is het andere niet hè."
De overwinning van Krol op de 1500 meter kwam voor de Hagenaar toch enigszins als een verrassing. In april kwam de 26-jarige specialist over van het toenmalige Team Plantina, een nieuw project voor Orie. "Die jongen is de hele zomer door gegroeid en ook technisch enorm verbeterd. Als je ziet wat hij voor verbetering liet zien tussen april en september, dat is wel extreem ja."
Ook op het ijs verbeterde Krol zich sterk. Waar hij eerder vooral bekendstond als de man van net niet, pakte hij in december in Heerenveen al zijn eerste wereldbekerzege. Destijds sprak hij de hoop uit dat het niet bij die ene overwinning zou blijven. Met zijn wereldtitel laat Krol zien dat hij geen eendagsvlieg is.
"Hij laat nu zien dat hij het kan", stelt een tevreden Orie vast. "Normaal gesproken moet ik hem een beetje opjutten, omdat hij anders allemaal andere dingen erbij gaat halen. Je moet het proberen klein te houden. De potentie die er al die tijd in zat, komt er nu uit."
Teleurstelling bij Nuis
Waar zijn ene pupil uitstekend presteerde, met naast de titel op de 1500 meter ook nog een zilveren plak op de 1000 achter zijn beste vriend Kai Verbij, presteerde Kjeld Nuis ondermaats. De tweevoudig olympisch kampioen pakte weliswaar goud op de teamsprint, maar stelde individueel teleur met 'slechts' brons op de 1000 en een vijfde plaats op de 1500 meter.
Over Nuis, die ook op persoonlijk vlak het een en ander te verduren kreeg de afgelopen periode, wilde Orie weinig woorden kwijt. "Als iemand zo goed rijdt in de trainingen, zie je zoiets niet aankomen. We moeten nu eerst een aantal dingen op een rijtje zetten."
Na de karrenvracht aan titels twee jaar geleden, waren er nu vooral zilveren en bronzen medailles te verwelkomen bij Jumbo-Visma. "Het verschil tussen winnen en verliezen is heel klein", benadrukt Orie nog maar eens. "We zijn ook nog eens met nieuwe mensen bezig binnen de ploeg. Zij moeten gewoon nog de transitie maken naar die eerste plek."
Als grootste voorbeeld noemt hij Antoinette de Jong en Patrick Roest. "Antoinette rijdt het ene na het andere persoonlijke record, alleen is Sablikova op dit moment gewoon net iets beter. Patrick rijdt ook gewoon dertig seconden harder dan vorig jaar op de tien kilometer. Die jongen had nog nooit een tien kilometer op een WK gereden en überhaupt nog nooit op het podium gestaan. Hij mist hem nu op vier tienden. Ze doen het geweldig, maar zo voelt het natuurlijk niet."
