De 21-jarige Twentse komt uit het langebaanschaatsen, ze maakte in seizoen 2014/2015 deel uit van de laatste lichting Jong Oranje. Een jaar later stond Adegeest aan de start van het WK voor junioren in Changchun waar ze samen met Esther Kiel en Femke Markus de wereldtitel veroverde op de ploegenachtervolging. "Het WK wilde ik heel graag rijden, omdat het seizoen daarvoor niet lekker liep. Ik heb toen twee keer een marathon geprobeerd en dat vond ik eigenlijk wel heel leuk."
In het jaar van het WK junioren reed Adegeest nog meer marathonwedstrijden. "Als je in de marathons beter gaat rijden, en het fietsen gaat beter, is de keuze vrij makkelijk. Met het WK heb ik het heel mooi afgesloten. Daarna heb ik nog wel twee jaar langebaan gedaan, maar het plezier nam af. Vorig jaar na de NK Afstanden had ik zoiets van: dat had ik nog nooit gereden, heb ik nu gedaan, klaar."
Vraag een marathonschaatser wat het mooiste is aan de discipline en het antwoord is steevast: het spelletje. "Je kan vijftigste worden en alsnog met een voldaan gevoel van het ijs afstappen. Op de langebaan heb je de klok en dat is het", vertelt Adegeest. "Dat vind ik ook mooi in het wielrennen. Met slechte benen kun je een goede uitslag rijden en met een slechte uitslag kun je een goede wedstrijd hebben gereden. Je hebt meer kansen in de marathon, op de langebaan moet alles kloppen."
Op haar twaalfde begon Adegeest met wielrennen en naast het schaatsen is dat steeds meer de focus geworden. "In het begin zei ik dat er geen wedstrijdverzet op m'n fiets hoefde, want ik ging echt geen koersen rijden, haha. Na drie weken training bij de club dacht ik ah, trainingswedstrijdje kan wel en stond ik meteen op het podium. Een paar weken later reed ik m'n eerste echte wedstrijd." Komend seizoen maakt ze haar debuut als profwielrenster bij Team Parkhotel Valkenburg.
Ondanks het feit dat Adegeest nu minder op het ijs staat (van vier keer per week naar één keer) en de winter 'stiekem' in het teken staat van de zomer, probeert ze zoveel mogelijk marathons te rijden. "Deze zomer was voor het eerst dat ik me zo weinig op het schaatsen gericht had. Ik verwachtte dat het moeilijker zou gaan in het begin van het seizoen. Maar het gaat al best lekker. Het is eigenlijk de bedoeling dat ik pas bij de meerdaagse (eind november, red.) in vorm ben, dus het kan alleen maar beter worden", lacht Adegeest.
Er is nog een wedstrijdperiode die hoog op haar lijst staat: de Weissensee. "Ik heb er twee keer gereden, maar was beide keren niet echt fit. Alsnog ging het me redelijk makkelijk af. Dit jaar wil ik kijken wat erin zit als ik wel fit ben. Met in m'n achterhoofd dat het voorlopig wel de laatste keer is als het fietsen beter gaat. Ik denk dat ik op de 200 kilometer goed uit de voeten kan. Bij het fietsen merk ik ook dat de zwaardere, langere koersen me liggen."
Tussen het schaatsen en wielrennen door vult Adegeest haar vrije tijd met schilderen en tekenen. Sinds kort pakt ze dat wat serieuzer aan met een eigen webshop. Haar eerste doek is inmiddels verkocht. "Ik heb altijd al getekend en toen ik in Jong Oranje zat, heb ik het weer opgepakt. Het is ook een manier om te ontspannen, even geen sport. Ik zeg altijd: als het met sporten goed gaat, is het leuk om daarmee bezig te zijn maar als het wat minder loopt, moet je wel iets hebben om op terug te vallen."
"Hoe ik mijn werk zou omschrijven? Ik ben nog een beetje aan het experimenteren. Het is meestal wel kleurrijk en een beetje abstract. Soms wat realistischer. Ik zou best een kunstacademie willen doen, maar op de open dagen zeiden ze dat het lastig combineren is als ik weer een week weg ben. Met m'n nieuwe wielrenploeg is het wel de bedoeling om nog meer in het buitenland te zitten, haha. Nu is het gewoon zelf kijken wat het wordt qua kunst."
