Geroutineerd beklom Ter Haar vrijdagavond het podium om zijn derde medaille in ontvangst te nemen. Waar hij donderdag na de afvalkoers op het hoogste schavot plaats mocht nemen, stond de 24-jarige rijder uit Heerenveen een dag later aan weerszijde van de nationaal kampioenen. Op de 1000 meter spurtte hij naar het brons en op de punten/afvalkoers moest hij genoegen nemen met een zilveren plak achter Crispijn Ariëns.
Een medaille in elke kleur dus voor Ter Haar, maar niet allemaal in de gewenste kleur. "Ja, helaas", zegt hij lachend. "Nee hoor, ik ben heel blij dat ik tot nu toe op elke verreden afstanden op het podium heb gestaan. Maar ik had wel graag twee keer goud gehad op de lange afstanden. Het is niet anders." Op de 1000 meter hield hij zich prima staande tussen het sprintgeweld. "Ik had me alleen niet goed gepositioneerd in de voorlaatste ronde. Voor mijn gevoel had ik nog zoveel over aan het einde maar ik moest van te ver komen en dan word je derde."
Strijdplan
Voor beide lange afstanden lag er een ander strijdplan klaar. Terwijl het ene plan donderdag perfect uitpakte, liep de andere koers meteen vanaf het begin niet zoals gepland. Op de succesvolle afvalkoers namen ploeggenoten Louis Hollaar en Gary Hekman het zware werk op zich om Ter Haar naar de overwinning te brengen. "We hadden met z'n drieën een mooi blok in de koers. Naarmate de wedstrijd vorderde, konden we op kop komen en mooi vlak naar huis rijden", vertelt Ter Haar.
"Luc is op de lange afstanden de snelste op dit moment en het fitst op zo'n baan. Het stond buiten kijf dat we voor hem zouden rijden", vult Hekman aan. "Maar je kunt zo'n wedstrijd nooit voorspellen. Luc en ik wilden proberen zo lang mogelijk rustig te blijven. Louis ging eigenlijk vrij snel op kop rijden. Dat vond ik al een beetje dapper", zegt hij lachend. Hollaar bleek over goede benen te beschikken en reed door tot elf ronden voor het einde waarna Hekman het overnam als afmaker.
"Het idee was om mij al eerder in te zetten. Ik had dan waarschijnlijk de laatste vijf niet eens gehaald. Maar ik merkte dat de anderen ook stuk zaten, stak nog een keer binnendoor en word ik nog tweede." Hekman bracht een frisse Ter Haar in stelling die in de laatste twee ronden aan ging en als eerste over de streep kwam.
Pittige dag
De punten/afvalkoers was een heel ander verhaal voor de Kwakzalvers. "Het plan was om als treintje in het peloton te rijden en met twee man punten te pakken. Maar dat ging vanaf het eerste moment al niet goed en dan loop je achter de feiten aan. Dat is zonde voor ons. Na mijn overwinning had ik het gevoel dat ik het nog een keer had kunnen doen. Maar Crispijn (Ariëns) was zo ontiegelijk sterk. Daar was niemand tegenop gewassen."
De laatste kans op een nationale titel voor Ter Haar is zaterdag op de puntenkoers. "Hoewel de piste echt mijn ding is, weet je maar nooit wat de weg je brengt", meent hij. "We hebben Gary ook nog als echte wegrijder. Dus ik denk dat het nog wel een pittige dag wordt. Een pittige mooie dag."
Klik hier om alles te lezen over het NK Baan/Weg in Heerde.
