Op het podium krijgt ze hem dan omgehangen. Een beetje aan de grote kant, maar ze geniet er met volle teugen van. Eindelijk wint ze eens een keer iets anders dan een medaille. "Zo'n trui maakt het echt af. Dan voelt het écht alsof je gewonnen hebt", glundert Dul, die op de 1000 meter met ruime afstand de rest van het veld achter zich hield.
In de finale tastte ze aanvankelijk nog wat af, maar met nog twee ronden te gaan nam ze de leiding over. Vanaf dat moment was het vol gas naar de eindstreep. "Ik dacht: het gaat me niet nog een keer gebeuren dat de titel me ontnomen wordt", doelt Dul op de diskwalificatie op de 500 meter een dag eerder.
Tandje bij
Op die afstand werd ze door de jury uit de uitslag gehaald, omdat ze Groenewoud zou hebben weggeduwd. Dul vond de DQ niet helemaal terecht. "Het heeft twee kanten. Marijke klapte op mij waardoor we allebei uit balans raakten. Uit reflex gooide ik mijn hand opzij om te blijven staan, maar daardoor kwam ik ook in aanraking met Groenewoud, die daarna bijna viel", legt Dul de actie uit. Na afloop besloot ze geen protest in te dienen. "Zo ben ik niet."
Of ze op de 1000 meter op revanche uit was? "Nee, niet echt. Misschien dat ik er nog een tandje meer bij heb gezet dan gister, maar ik wilde gewoon winnen vandaag en dat is gelukt!" De blijdschap was groot. Niet alleen bij Dul, maar bij haar hele familie die in grote getale naar Heerde was gekomen. Vader, moeder, opa, oma's en zelfs neefjes en nichtjes kwamen Dul aanmoedigen. "Dat was extra leuk! M'n neefjes en nichtjes zeiden nog: 'Ik ga ook skeeleren, maar niet zo hard, want anders val ik', haha."
Hersenschudding
Wedstrijden in Heerde zijn voor Dul altijd een thuiswedstrijd. Ze woont zelf om de hoek in Oene, waardoor ze jarenlang op de baan in Heerde heeft getraind. Vorige week tijdens de Europa Cup moest ze echter langs de kant toekijken hoe haar landgenoten op de baan in Heerde werden getest door de wereldtop. Dul kampte met de naweeën van een lichte hersenschudding die ze twee weken eerder tijdens een training in Geisingen had opgelopen.
"Ik had met de fysiotherapeut en de sportarts contact gehad en die zeiden: 'Als je dit weekend wil meedoen, dan zou ik de Europa Cup in Heerde overslaan'. Natuurlijk baalde ik dat ik niet op mijn thuisbaan kon meedoen, maar m'n lichaam is belangrijker." Tijdens de afvalkoers op vrijdag bleek ze er toch nog niet helemaal vanaf te zijn. "Ik kreeg steken in m'n hoofd en dan weet je dat je niet meer moet doorrijden."
Mede daardoor laat ze de langere afstanden de rest van het toernooi links liggen. Dul, die naar eigen zeggen sowieso meer een sprintster is, hoopt zaterdag op de one lap en de 100 meter nog een titel te winnen. "Nog twee truien erbij? Ha, dat zou wel heel mooi zijn."
Lees hier alles over het NK Baan/Weg in Heerde.
