De enige informatie die de meervoudig olympisch kampioene binnenkreeg kwam van coaches Rutger Tijssen en Wouter Olde Heuvel. "'Dit gaat goed, nee dit gaat snel, en nu gaat het weer goed', zo klonk het ongeveer. Alleen het allerlaatste stukje durfde ik zelf met een schuin oog te kijken. De beelden hadden net als in Vancouver zo'n vervelende lijn erin, dus dat was waanzinnig spannend."
De beruchte lijn, die de positie van koploopster Wüst in de race weergeeft ten opzichte van haar concurrentes in de baan, bleef de Amerikaanse en Japanse vrouw voor. Tranen biggelden over haar wangen, de ontlading is groot. Na het zilver op de drie kilometer had de kopvrouw van Team Justlease.nl zichzelf namelijk nogal wat druk opgelegd. "Je gaat voor goud en dan lukt het daar net niet. Op de 1000 meter ga ik niet winnen, dus het moest hier gebeuren. Natuurlijk kunnen we ook op de ploegenachtervolging nog olympisch kampioen worden, maar individueel moest het vandaag."
En dan kwam Wüst er vlak na de loting van deze 1500 meter ook nog eens achter dat de wedstrijd, op de dag af, precies twaalf jaar na haar eerste olympische gouden medaille in Turijn plaatsvond. "Dan is de cirkel rond, besef je ineens. Drie jaar geleden heb ik mijn eigen ploeg opgezet onder de naam 'Team-4-Gold', omdat ik vier Spelen op rij goud wilde pakken. Als dat dan werkelijk lukt is dat een droom die uitkomt. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor."
De internationale pers wilde van de nummer drie, Marrit Leenstra, ook nog wel even weten hoe het is om samen met een groot kampioen als Wüst voor Nederland uit te komen. "Er zit een legende naast me. Ik ben blij dat ik me kan meten met de grote vrouwen. Het is heel tof om samen met haar op het podium te mogen stappen", luidde het antwoord van Leenstra.
"Ho eens, jij bent ook gewoon olympisch kampioen op de ploegenachtervolging hè", geeft Wüst haar landgenote lachend terug. Toch kan ook Wüst niet ontkennen dat het bijzonder is wat ze hier presteert. "Het is uniek, dat besef ik me wel. Toen ik werd voorgesteld bij de start zeiden ze ook dat ik al goud, zilver en brons had gewonnen op deze afstand. Dan denk je wel even: kop erbij, nu moet je het gaan doen."
Wat doe jij nou hier?
En dat gebeurde dan ook. Na een valse start en wat kleine hinder door een krappe wissel met tegenstandster Brianne Tutt was Wüst goed onderweg. "Op de kruising dacht ik nog wel even: wat doe jij nou hier? Je denkt dan een paar scheldwoorden, maar daarna moet je rustig blijven en gewoon doorgaan met je race. Ik zag wel hoe er gereden werd in de ritten voor mij. Brittany Bowe ging ook op een hoop, dus in die laatste ronde lag mijn kans. Ik moest ontspannen rijden om voor het einde wat over te houden en dat lukte best goed."
En nu? Op naar het Holland Heineken House om gehuldigd te worden! "Dan zie ik mijn familie en daarna ga ik lekker slapen. Morgen mijn medaille ophalen en woensdag weer schaatsen. Een écht feestje vieren doe ik pas na de Spelen."
Lees hier alles over de Olympische Spelen
