"De spanning wordt elk jaar erger. Hoe meer referentiekader ik heb, hoe meer zenuwen er zijn", grapt ze na haar bezoekje aan het podium met een glimlach op haar gezicht. "Ik wist wel dat het niet onmogelijk zou zijn vandaag, dus dat geeft een fijn gevoel."
In de voorlaatste rit bewees de 40-jarige schaatsster van Team easyJet het inderdaad nog steeds in haar mars te hebben. Achter haar directe tegenstandster, olympisch kampioene Esmee Visser, noteerde ze een scherpe tijd van 6.53,97. "Het is gleed zo lekker, dat ik blind van start ging. Het was fijn dat ik Esmee tot het einde een beetje in de buurt had, vooral als ik binnenbochten reed, dus ik was niet helemaal alleen."
Erelijst
In de slotrit openden Antoinette de Jong en Melissa Wijfje nog de jacht op de tijden van hun collega's, maar kwamen niet in de buurt. Met haar zilveren medaille op de NK mag Kleibeuker zich nu ook opmaken voor haar vijfde WK Afstanden in Inzell. Kleibeuker heeft goede herinneringen aan de baan, waarop ze in december 2015 het werelduurrecord verpulverde.
Een trainingskamp van ruim een week geleden op datzelfde ijs in Duitsland is naar eigen zeggen ook de aanleiding voor haar rappe tijd van vandaag. "Ik heb daar eindelijk weer eens lekker geschaatst. Er lag mooi ijs en het was lekker rustig. Ik had deze uitkomst aan het begin van het seizoen niet durven dromen. Dit is een mooie afsluiting van 2018."
Maar liefst negentien jaar geleden pakte Kleibeuker met brons op de 5000 meter haar allereerste NK-medaille. In 2006, 2015, 2016 en 2017 werd ze zelfs Nederlands kampioene op de langste afstand. Na deze winter is het volgens Kleibeuker toch echt klaar met het aanvullen van die erelijst. Al in de zomer besloot de rijdster van Team Anema niet meer alleen als topsportster door het leven te gaan, maar daarnaast ook 24 uur in de week te werken bij Jamzone, een digitaal innovatielab voor e-mental health in Leeuwarden.
Goed afsluiten
"Ik heb wel gemerkt: wil je je werk heel goed kunnen doen en daar met volle overgave voor gaan, is dat toch wel lastig te combineren met topsport. Dat betekende dat het schaatsen wegkwijnt. Dat vond ik toch wel heel jammer voor iets dat ik met zoveel plezier gedaan heb. Zoals het nu gaat Carien, kan het niet meer, dacht ik toen."
Het werk werd daarom een aantal weken geleden toch weer op een lager pitje gezet. "Het is heel fijn, en ook lief dat ik onbetaald verlof mocht opnemen om toch te proberen het schaatsen met een goed gevoel af te sluiten. Ik heb de laatste paar weken weer veel getraind en op het ijs gestaan."
Het verschil? Dat merkte Kleibeuker meteen. Waar ze aan het begin van het seizoen naar eigen zeggen 'een valse start' had, ging het schaatsen nu weer als vanouds. "Schaatsen is een mooie en bijzondere beweging en als je het weer lekker te pakken hebt kan het nog steeds hard gaan, blijkt", lacht ze. "Je moet er echt rust en tijd voor nemen. Het is mooi om te zien dat je op mijn leeftijd dan nog zo hard kunt gaan. Aan de andere kant is het ook heel frustrerend wanneer je de tijd niet hebt, dat het ook meteen niet goed meer gaat."
Of ze met dit niveau wel echt zeker weet te gaan stoppen? "Dat wel. Ik kan het schaatsen voor mijn gevoel nu goed afsluiten. Ik ben natuurlijk ook niet meer de jongste, en ik wil nog heel veel jaren kunnen werken. Daar wil ik ook gewoon vol voor kunnen gaan."
