1. Sebastian Cano (Colombia)
Colombia is het nummer 1 land ter wereld als het gaat om inlineskaten, maar op ijs is het land een relatieve nieuwkomer. Komend jaar hoopt Colombia actief te zijn met een shorttracker bij de Olympische Spelen in Pyeongchang.
Op het WK wordt Colombia vertegenwoordigd door Sebastian Cano. Woonachtig in de Verenigde Staten, beschikt Cano over twee paspoorten. Ook Cano heeft een achtergrond als inline skater, maar hij legde zich toe op shorttrack met als droom deelname aan de Spelen van Sochi met het Amerikaanse team. Door een slepende rugblessure viel die droom in duigen. Na een lang revalidatietraject werd Cano gevraagd door de Colombiaanse Inline Skating Federatie om zich voor dat land te plaatsen voor de Olympische Spelen in 2018. Die kans greep hij met beide handen aan. Op 30-jarige leeftijd maakt Cano in Rotterdam zijn WK-debuut.
2. Anja Chong (Maleisië)
Anja Chong stond voor het eerst op schaatsen tijdens een verjaardagsfeestje van een vriend. Het resultaat was een topsportloopbaan in eerst kunstschaatsen en later shorttrack. Chong nam voor Singapore deel aan internationale wedstrijden in het kunstrijden en kwam in 2009 zelfs uit op het WK voor junioren.
Na het afronden van haar rechtenstudie richt Chong zich dit seizoen volledig op shorttrack. Ze bereidde zichOp de eerste dag van het WK viert Chong, tegenwoordig uitkomend voor Maleisië, haar 23ste verjaardag.
3. Ryan McAnuff (Ierland)
Ryan en Sean McAnuff groeiden op in Canada in een gezin met vier shorttrackende broers. Sinds juli 2016 komen ze uit voor Ierland, het land waar de roots van hun vader liggen. In november namen ze als eerste Ieren ooit deel aan een World Cup shorttrack. Met hun lange blonde haren tot over de schouders trokken ze veel bekijks in Calgary. Sean (19) deed in januari mee aan het WK voor junioren, waar hij als 36ste eindigde. Zijn oudere broer Ryan (22) maakt in maart als eerste Ier zijn opwachting op het WK Shorttrack.
4. Deanna Lockett (Australië)
Dat ze in Australië aan shorttrack doen, weten we sinds 2002 toen Steven Bradbury goud won in de tumultueuze Olympische finale van de 1000 meter. Deanna Lockett is op dit moment de rijzende ster van het Australische shorttrack. Ze begon als negenjarige in Brisbane met shorttrack. Haar doel was om in de zomermaanden de Australische hitte te ontvluchten. Een vierde plaats dit seizoen in Dresden was haar beste resultaat in de World Cup tot nog toe.
5. Abzal Azhgaliyev (Kazachstan)
De revelatie van dit shorttrackseizoen is misschien wel de sterkte van de Kazachse ploeg. In het overall klassement op basis van individuele resultaten in de wereldbeker, eindigden de Kazachse mannen op de tweede plaats, achter Korea en voor Nederland.
Het team traint sinds vorig seizoen in Nederland onder de hoede van Jeroen Otter en maakt sindsdien enorme progressie. Er was dit seizoen drie keer goud voor Nurbergen Zhuagaziyev, Denis Nikisha en Abzal Azhgaliyev. Sprinter Azhgaliyev eindigde als tweede in het eindklassement over 500 meter.
In Rotterdam beschikt Kazachstan over twee individuele startplekken.
6. Hanne Desmet (België)
Ook voor Belgische shorttrackfans is het KPN WK Shorttrack een uitgelezen kans om hun favorieten dicht bij huis in actie te zien. Vanuit Antwerpen is het maar een uur naar Rotterdam Ahoy. Zowel bij de mannen als de vrouwen mag België twee rijders afvaardigen naar het WK.
Hanne Desmet is het grootste Belgische shorttracktalent. Ze is in het bezit van alle Belgische records. In Minsk bezorgde ze België een finaleplaats op de 1000 meter, haar beste resultaat in de wereldbeker tot nu toe. Ook broer Stijn maakt deel uit van de Belgische ploeg.
Niet alleen vanwege familie en fans op de tribune zullen de Belgen blij zijn met het WK dicht bij huis. De shorttrackers hebben dit seizoen niet alle internationale wedstrijden kunnen rijden. Om financiële redenen werd afgezien van een reis naar de World Cups in Azië.
7. Vladislav Bykanov (Israël)
Voor de insiders is Vladislav Bykanov een bekende naam, maar wie nieuw is in shorttrack zal wellicht vreemd opkijken om de man in het Israëlische pak tijdens het WK mee te zien strijden om de medailles.
Bykanov heeft een uitstekend wereldbekerseizoen achter de rug met zeven finaleplaatsen en drie medailles. Bij het EK werd hij zesde.
Voor Bykanov, die de Israëlische vlag droeg tijdens de openingsceremonie bij de Olympische Spelen van Sochi, voelt het WK als een soort thuiswedstrijd. Al jaren traint en reist hij met de Nederlandse ploeg en hij woont met zijn Nederlandse vriendin in Heerenveen. “Nederland voelt als mijn thuisland. Ik leer de taal en ik ken hier veel mensen. Ahoy wordt prachtig!”
