De 27-jarige Magno is geboren in de Verenigde Staten maar heeft Filipijnse ouders. Tijdens haar carrière als kunstrijder vertegenwoordigde ze de Filipijnen en dat doet ze nu ook als shorttracker. Op de SEA Games komt ze uit op de 500 en 1000 meter. Vorig jaar won ze tijdens de Southeast Asia Cup in Singapore goud op de 500 meter, 1000 meter en 1500 meter.
Glitters verruilen voor snelheid is niet gemakkelijk geweest voor Magno. Ze was gewend om haar atletische vermogen te koppelen aan sierlijkheid en evenwicht. Maar als shorttracker moest ze haar oude schaatsvaardigheden combineren met kracht en snelheid. "In het begin was het moeilijk maar ik voel me nu veel meer op mijn gemak als schaatser, met mijn lichaam en de techniek. Ik zit niet meer in het grijze gebied tussen figuren en snelheid", vertelt ze aan Inquirer.net.
Officieel was Magno al met sportpensioen en fulltime aan het werk als grafisch designer. Maar acht uur op kantoor zitten, is niks voor haar. Ze miste het ijs en de trainingen. Dus bond ze in 2014 wederom schaatsen onder, shorttrackschaatsen dit keer. Wat begon als recreatief werd al gauw serieus.
Ze vindt het mooi om te zien dat schaatsen, ijshockey en kunstrijden gegroeid zijn in landen zonder sneeuw. En nu als wintersport debuteren op de 29ste SEA Games. Maar ze weet dat de regio nog een hoop dingen moet inhalen. "Dat onze sport voor het eerst wordt gehouden tijdens de SEA Games is al een prestatie voor ons. Wat het resultaat ook wordt, we hebben geschiedenis geschreven voor de Filipijnen."
In de wandelgangen wordt ze The Lone Ranger genoemd. Maar de potentiële goede toekomst van de sport is tot nu toe genoeg om haar op de been te houden. "We hebben up-and-coming schaatsers, maar op dit moment ben ik in mijn eentje. Het zou fijn zijn om ploeggenoten te hebben zodat ik niet de enige ben op het ijs als we de vlag dragen. Op termijn zal het gebeuren. Ik ben gewoon de weg vrij aan het maken voor toekomstige schaatsers.”
