Wat er precies gebeurde in de bocht des onheils hebben de rijdsters niet meer helemaal helder voor de geest. "Ik weet dat ik als eerste viel en dat er andere dames over mij heen vielen", vertelt Schouten. Kamminga was een die onfortuinlijke collega's.
"Volgens mij zat Kelly op derde positie en wilde er een Duitse rijdster omheen", luidt het. "Het zat zo dicht naast elkaar dat ik het eigenlijk al een beetje zag aankomen. Maar ik sta nog niet lang op de skeelers en ben nog niet zo stabiel, dus viel er keihard overheen."
Met een flinke klap, waarbij ook haar helm brak smakte Kamminga tegen de grond. Pijn was er in eerste instantie vooral aan haar heup waaraan ze een diepe schaafwond opliep. "Er kwam meteen heel veel EHBO bij en die wilde allemaal dat ik direct ging staan. Daar kan ik dus niet zo goed tegen, laat me gewoon even denk ik dan", grapt ze.
"Toen ben ik zelf opgestaan, maar voelde wel meteen een enorme pijn aan mijn schouder. En ik heb veel gebroken hoor, maar zoveel pijn heb ik nog nooit gehad."
Ook Schouten had na de val direct door dat het foute boel was en besloot om niet door te skeeleren. "Dan heb je onbewust toch door dat er iets mis is. Ik ben naar het middenterrein gegaan en dacht: Ik moet nu eerst rustig worden en mezelf niet gek maken. Ik heb twee keer eerder mijn sleutelbeen gebroken dus herkende de pijn."
"Ik zag ook dat Manon met veel pijn van de baan ging en dat is natuurlijk wel even klote", vervolgt ze. "Ik heb haar later nog een berichtje gestuurd, want dit gun je niemand. Al helemaal niet je eigen landgenote."
Onder het mes
Na een fotosessie in België, waarbij de röntgen direct werden doorgestuurd naar de sportarts thuis werd besloten dat Kamminga donderdag onder het mes gaat. "Als het gerepareerd is hoop ik eigenlijk binnen een week weer te kunnen trainen", luidt het hoopvol. "Christijn Groeneveld is door dezelfde chirurg geholpen en Douwe de Vries herstelde na een operatie snel en was eigenlijk direct weer pijnvrij."
Schouten besloot in tegenstelling tot Kamminga meteen in de auto naar Nederland te stappen. "Ik heb mijn arm maar gewoon tegen me aan gehouden en eenmaal thuis zijn we naar het ziekenhuis gegaan." Dinsdag zal verder onderzoek uitwijzen of ook Schouten onder het mes moet. "Als ze opereren moet je snel weer kunnen skeeleren, maar als ze dat niet doen duurt het langer."
Als begin juni de Nederlandse titels verdeeld gaan worden hoopt Schouten weer helemaal de oude te zijn. "Dat is natuurlijk ook het selectiemoment voor de grote toernooien. Maar het is afwachten, je wilt ook geen risico lopen om het opnieuw te breken. Dan kun je je wel plaatsen, maar kun je alsnog niet rijden."
Zuur
Met twee vierde plaatsen op de 500 meter en puntenkoers leek Kamminga in Mechelen op de goede weg terug, toch was ze naar eigen zeggen nog lang niet waar ze wilde zijn. "Maar er zat in ieder geval vooruitgang in. Ik was net weer een beetje begonnen met trainen en wedstrijden rijden, dan is dit natuurlijk zuur."
"Als je goed getraind hebt is het ook veel minder erg als je tijdelijk minder kunt doen, dan weet je dat je erna toch wel kunt pieken", vervolgt ze. "Daarom baal ik nu extra dat ik niet door kan, want het is mooi weer en ik wil trainen."
Toch hoopt ook Kamminga zonder verdere tegenslagen of gekke fratsen al snel weer in goede doen te zijn en aast ze bij het EK zelfs op de medailles. "Met een goede basis moet het podium mogelijk zijn. Natuurlijk zijn Francesca Lollobrigida en Sandrine Tas aanwezig, maar de derde plek staat zeker nog niet vast. Ik zal niet in topvorm zijn, maar het zou mooi zijn om voor de prijzen te rijden."
