Van Loon was als junior een grote belofte en greep ook medailles op de EK’s. Als eerstejaars senior werd hij al eens vijfde op een puntenkoers. Daarna werd het stil rond Van Loon als het gaat om de internationale inline-skatetoernooien. Hij werd steeds minder vaak geselecteerd en daarna maakte hij ook de keuze voor het schaatsen. “En nu ben ik een oude man geworden”, zegt Van Loon. “Het is eigenlijk bijzonder dat ze mij nog nodig hebben.”
Een ‘oude man’ vol ambities. Want de wedstrijd van maandagavond heeft hem geïnspireerd. “Ik rijd het hele jaar al goed. Ik heb de Marathon Cup gewonnen en de baanwedstrijden gedomineerd. Maar ik heb steeds gedacht dat de concurrentie gewoon niet goed was. En nu reed ik hier maandagavond, tussen Swings en Contin, en merkte ik dat ik makkelijk mee kon. Ik kon sprintjes aantrekken voor Jan (Blokhuijsen, red.), ik kon herstellen. Ik was nog niet leeg op het einde. En aan het eind zijn er dan nog acht over, waaronder vier of vijf wereldkampioenen. En ik zat daar nog lekker bij.”
Het sterkt hem in de gedachte dat er meer in zit. En dat hij dus voor eigen kans moet kunnen gaan. “Ik heb me nu twee keer opgeofferd. Ik hoop dat ik de kans krijg om op de puntenkoers kopman te zijn.” Daarmee doelt hij op de wedstrijden op de weg, die vanaf donderdag starten in Innsbruck.
Van Loon is overigens niet de enige van zijn generatie die de kleuren van Nederland verdedigt. Dat baart hem zorgen. “De Mulders rijden hier nog, Horsten, ik. Blokhuijsen is na een paar jaar weer terug”, analyseert hij de selectie. Allemaal bijna dertigers, die er bijvoorbeeld in 2004 allemaal al bij waren bij het EK in Heerde. “Er komt bijna niets door vanuit de jeugd. Ik heb niet veel zicht op wat er bij de jeugd gebeurt, maar blijkbaar is de opleiding heel slecht. Wat hebben we nu bij de heren? Luc ter Haar en Rémon Kwant, maar dat is wel heel weinig. De laatste tien jaar is er bijna niets doorgekomen.”
“Chris Huizinga zien we nu bij de junioren komen. Dat is iemand die de stap zo kan maken. Maar het is gek dat er niet meer zijn die dat de laatste jaren hebben gekund. Als junior B reed ik al wedstrijden bij de A’s in Nederland. Ik ben nu dertig en ik maak het die jonge jongens nog steeds veel te moeilijk.”
Hoe lang hij dat nog blijft doen? “Geen idee. Zo lang ik het leuk vind. Ik blijf skeeleren zolang ik ook blijf schaatsen. En hoe lang ik nog schaats hangt af van het natuurijs. Want daar doe ik het toch voor, dat vind ik veruit het mooiste aan schaatsen. Als er nu twee goede winters komen, is het ook mooi geweest. En zolang we moeten blijven hopen op natuurijs, blijf ik waarschijnlijk volhouden.”
Lees alles over de EK inline-skaten op onze speciale pagina.
