Vlak voor het afgelopen seizoen brak Huisman tijdens een training haar kuitbeen en miste daardoor de wedstrijden en trainingen in de winter. “Het herstel zou misschien een maand duren, maar dat is helaas niet gebeurd”, vertelt ze. “Ik hield last van de plaatjes waarmee de breuk was vastgezet. Pas na de operatie in maart had ik er geen last meer van.”
De complete winter was Huisman uitgeschakeld en in de periode kwam ze langzaamaan tot de conclusie dat ze klaar was met topsport. “Ik ben gaan nadenken wat ik wilde bereiken en of het nog haalbaar was om terug te komen. En of ik nog voldoende motivatie had.”
Een complicerende factor daarbij was dat ze deze zomer geen deel meer zou uitmaken van het nationale team, maar een niveau lager, bij een RTC, aan de slag moest. “Daarvandaan kon ik me wel weer bewijzen en bij de nationale selectie komen, maar die motivatie ontbrak.”
De twijfel over haar sportloopbaan nam toe en ongeveer twee weken geleden hakte ze de knoop door: ze besloot te stoppen. Het was een opluchting. “Je kan weer verder, er is geen onzekerheid meer.”
Bang voor het zwarte gat is ze niet. Bovendien merkte ze tijdens de afgelopen maanden al dat het prettig was om het topsportleven los te laten. “Als je geblesseerd bent dan word je niet meer geleefd en kan je zelf beslissen wat je doet”, vertelt Huisman.
Plan-B
Wat ze nu, als voormalig shorttrackster, gaat doen, weet Huisman nog niet precies. “Ik heb geen plan-B, maar plan-A is er in ieder geval niet meer”, zegt ze. De kans is aanwezig dat ze in de sport actief blijft. Huisman is afgestudeerd in zorgmanagement en volgde een minor in sportmanagement. In die richting wil ze graag aan de slag. “Ik wil sport en zorg graag combineren omdat daar mijn passie ligt.”
Ondanks haar besluit om te stoppen kijkt ze met veel plezier en tevredenheid terug op haar jaren als topsportster. “De hoogtepunten waren de uitnodiging voor het Nederlandse team. Ik heb daar heel hard voor gestreden. Ook mijn nationale titels als junior waren belangrijk voor me”, zegt ze.
“En bovendien dat ik alles uit mezelf heb gehaald. Dat ik me op NK’s kon meten met de rest en zoveel vooruitgang heb geboekt.”
