Met zijn schaatsinternaat probeert Wieberdink talenten uit de kleine schaatslanden een kans te bieden om op topniveau te kunnen trainen en wedstrijden te rijden, maar het afgelopen seizoen draaide de academie flink verlies. 180.000 euro moest Wieberdink erop toeleggen, een flinke klap. In het verleden leed hij ook wel eens verlies, maar dat was in totaal niet meer dan 60.000 euro. “Dat ging nog”, zegt hij in de Volkskrant.
Een groot probleem is dat de schaatsbonden uit de landen waar de academie voor is opgericht regelmatig niet met geld over de brug komen voor de schaatsers die bij hem zijn ondergebracht. “Ik heb contracten, maar ze betalen niet. Soms wacht ik een jaar op mijn geld, en het wordt steeds wranger. De sporter kan daar vaak niets aan doen”, zegt Wieberdink, maar het wordt hem daardoor wel lastig gemaakt om zijn staf te blijven betalen.
Om de financiële nood te lenigen heeft Wieberdink een deel van zijn schaatsschool al omgebouwd naar restaurant en hotel. Dat is echter tegelijkertijd een probleem, want het restaurant en hotel vragen ook veel aandacht.
Broccoli
“Ik ben vaak te druk met de temperatuur van de broccoli”, legt Wieberdink aan schaatsen.nl uit. Bovendien levert het nu nog niet voldoende op. Om de KIA Speed Skating Academy levensvatbaar te houden heeft Wieberdink een sponsor nodig. “Ik heb steun nodig. Het liefst vanuit het Nederlandse bedrijfsleven.”
“Ik kan zelf niet alle risico’s dragen en ik kan dat ook niet allemaal bij KIA neerleggen, die steunen mij al voldoende. Dit is iets wat ik zelf wil oplossen. Er is nu een partij nodig die drie tot vier ton in al die vele buitenlandse schaatsers wil steken en niet zes tot zeven ton in een Nederlandse ploeg.”
Het is een aantrekkelijke sponsorpropositie, meent Wieberdink omdat een bedrijf relatief veel zichtbaarheid krijg. “Kijk maar eens hoe KIA dat doet”, zegt hij. “Dat is bijkans briljant. En een bedrijf helpt het buitenlandse schaatsen op die manier ook verder.”
Volgens Wieberdink zou het een groot gemis zijn als zijn schaatsacademie ten onder zou gaan. Juist na de Nederlandse zegetocht in Sotsji is de sport gebaat bij goede talentontwikkeling van schaatsers van buiten de grote schaatsnaties. “Wat een jaar geleden in Sotsji gebeurde bij de Olympische Spelen, dat is slecht voor de sport. Een ramp. Het lijkt mooi, maar hoe wil je dat blijven verkopen aan het IOC?”, vraagt Wieberdink zich in de Volkskrant af.
Hij blijft ondanks de onzekere tijd hoopvol dat hij zijn initiatief kan blijven voortzetten. “Ik ga nevernooitniet stoppen”, benadrukt hij. “Ik zit juist vol motivatie en energie om de boel goed op de rit te zetten. De gesprekken die ik heb geven daar alle aanleiding toe.”
