Voor Njåtun kwam haar bronzen medaille onverwacht, evenals haar indrukwekkende 1.52,71 op de 1500 meter. De 24-jarige kwam na de huldiging maar moeilijk uit haar woorden, bijna sprakeloos door de medaille om haar nek.
“Ik had dit niet verwacht, niet vandaag”, stamelde ze. “Ik wist dat ik goed zou kunnen rijden, maar na wat problemen met ziektes dit seizoen – ik heb echt moeten worstelen – had ik het niet gedacht het in me te hebben.”
“Het is heel gaaf om het samen met Sverre te doen. Het is zijn eerste medaille in het allrounden”, vervolgde ze, inmiddels wat zelfverzekerder. “En ook voor de vrouwen in Noorwegen is het mooi. We hadden dit nodig. Hopelijk krijgen de mensen weer aandacht voor het schaatsen, zeker omdat er veel negativiteit heerste rondom de Noorse schaatssters. Ik vond dat ik moest laten zien dat het zo slecht niet gesteld is.”
Dat gevoel had Pedersen niet, maar ook voor hem was de bronzen medaille op het WK van groot belang. “Ik hoopte dit seizoen op een medaille op het WK, maar ik wist dat het zwaar zou worden. Ik ben er heel blij mee dat het gelukt is”, zei hij. “Ik heb al vaker laten zien dat ik op kampioenschappen altijd goed schaats. Ik wist dat ik uiteindelijk mijn medaille zou krijgen en dat lukt vandaag.”
Grote doorbraak
Voor Skarli tonen de prestaties van Pedersen en Njåtun dat het Noorse schaatsen de goede weg gevonden heeft. “Dit is een grote doorbraak voor ons. Het laat zien dat we de zaken goed hebben aangepakt. En we willen het in de toekomst nog veel beter doen”, zei hij.
Skarli, pas 28 jaar oud, nam na de dramatische Spelen in Sotsji de stokje over van Jarle Pedersen, de vader van Sverre Lunde. Bij zijn aantreden waren er twijfels of hij wel over voldoende ervaring zou beschikken. Enkelen in Noorwegen wilden liever een trainer met een langere geschiedenis, een beter palmares.
Die mensen heeft Skarli inmiddels het zwijgen opgelegd, denkt hij. “Ik zou de baan ook niet genomen hebben als ik zelf er niet van overtuigd was geweest dat ik het kon. Ik kreeg veel vertrouwen van de schaatsers. Ik maalde niet om mijn leeftijd.”
“Ik was gemotiveerd om iets te laten zien. Veel mensen hadden hun twijfels bij de schaatsers na de Spelen in Sotsji. En wij wilden laten zien dat we meer konden dan dat”, vertelde Skarli.
Hij bracht wijzigingen aan in het trainingsprogramma. “We hebben deze zomer meer de schaatshouding opgezocht, een kwart meer. En we hebben ook meer training op wedstrijdsnelheid gedaan. Daarnaast hebben we veel meer de uitersten opgezocht: of hard of zacht. Ook hebben we wat andere krachttraining gedaan: meer power en snelheid.”
Het had zijn uitwerking op de schaatsers, want de successen van Njåtun en Pedersen zijn geen geïsoleerde gevallen. Ook bij zijn andere pupillen ziet Skarli goede resultaten. “Espen Aarnes Hvammen doet het goed. Hij was niet ver van een World Cup-zege en hij was vijfde op het WK Sprint. Håvard Hjolmefjord Lorentzen werd dertiende daar.”
Håvard Bøkko
“Voorheen hadden we alleen Håvard Bøkko en nu laten we zien dat ook anderen medailles kunnen pakken. En volgend jaar zal ook Bøkko weer sterker zijn, nu zijn knie weer in orde is. En deze resultaten motiveren hem. Ik denk dat we een heel goed team zullen hebben volgend jaar.”
Pedersen vermoedde dat het goed is dat Bøkko niet meer de enige vaandeldrager in het Noorse schaatsen is. “Hij was lang de enige. Dat was zwaar voor hem. De laatste jaren zijn ik, Ida, en de anderen verbeterd. Er ligt nu minder druk op hem. Ik hoop dat hij volgend jaar weer in de top meedraait.”
De prestaties van de Skarli’s rijders bleven niet onopgemerkt. Al had alleen het Noorse persbureau NTB de moeite genomen om naar Calgary af te reizen, de bronzen medailles kregen volop aandacht en ook de sporters zelf werden overstelpt met reacties. “Mijn telefoon loopt al zo vaak te trillen dat de batterij straks vast op is”, lachte Njåtun.
Veel aandacht kan geen kwaad, benadrukte Skarli, want de Noorse schaatsbond heeft het financieel niet breed. Alleen subsponsor Lerøy ondersteunt de bond. “Ik hoorde dat er veel aandacht voor is in Noorse media. Dat is nodig, want we zoeken een sponsor. We zitten nu bijna zonder geld. En zonder geld kunnen we het programma niet zo verder uitvoeren”, waarschuwde Skarli. “Hopelijk helpen deze resultaten. En als er Nederlandse sponsoren interesse hebben, mogen ze me bellen”, lachte hij.
De coach is niet de enige die van de noodzaak van een hoofdsponsor doordrongen is. Ook Pedersen kent het belang. “We krijgen nu meer aandacht. Dat is goed, want we hadden de afgelopen jaren niet zulke goede resultaten. We zijn op zoek naar sponsoren en we hebben dus media-aandacht nodig. Daarom is het mooi dat ook Ida hier nu derde wordt.”
Maar het nadenken over de sponsorperikelen is voor later, benadrukte de winnaar van het brons achter Sven Kramer en Denis Yuskov. “We moeten het wel vieren, genieten van het moment.”
