De 28-jarige Swings kwam afgelopen zomer Team Royal A-ware versterken en maakte meteen duidelijk dat hij een aanwinst is voor de formatie van trainer Jillert Anema. In de finale van de wedstrijd over 125 rondes reed het concurrerende Team Okay Fashion & Jeans/Interfarms lange tijd in een treintje op kop om Sjoerd den Hertog af te zetten voor de eindsprint. Die tactiek leek succesvol.
Maar drie rondes voor het einde spurtte Jorrit Bergsma als een raket voorbij het zwart-oranje blok, met Swings in zijn kielzog. Bergsma sleurde ruim twee rondes indrukwekkend op kop, alle rivalen in verbijstering achterlatend, waarna Swings het karwei mocht afmaken. Den Hertog, klassementswinnaar van vorig jaar, moest de achtervolging zelf inzetten. De tweevoudig eindwinnaar van de marathoncompetitie kreeg het gat echter niet meer dicht. Zelfs het podium bleek buiten bereik.
"Het is supermooi om te winnen", sprak Swings direct na de wedstrijd. "Amsterdam is sowieso altijd al een mooie wedstrijd. Ik ben superblij, ook met deze sterke ploeg. Zeker die actie van Jorrit was perfect." Het plan dat de ploeg vooraf had bedacht, werkte precies zoals gepland. "We verwachtten al een massaspurt. Jorrit ging superhard aan, dus ik moest gewoon volgen. Toen was de overwinning binnen." Achter Swings finishte Bart Hoolwerf als tweede, de derde plek was voor de Italiaan Daniel Niero.
Groenewoud pakt eerste zege
Bij de vrouwen pakte Marijke Groenewoud na tachtig ronden haar eerste overwinning op de marathon. Ze was de snelste van een kopgroep met Beau Wagemaker en Loes Adegeest. Dit verrassende trio vluchtsters kreeg de zegen van het peloton, waar alle ogen immers gericht waren op Irene Schouten. Die topfavoriete won vorig jaar alle acht cupwedstrijden waarin ze aan de start verscheen, inclusief de openingswedstrijd op de Jaap Eden.
"Dit is een betere start dan ik had verwacht", lacht de 20-jarige Groenewoud na afloop. "Ik wist dat ik goed was, maar dat ik hem zo kon winnen wist ik niet. Ik had hier nog nooit gereden. Iedereen zegt altijd dat het een zware koers is in Amsterdam, dus ik wist niet wat ik kon verwachten. Het viel me eigenlijk wel mee." Het was de eerste marathonoverwinning in de Topdivisie voor Groenewoud, en dat ook nog eens vanuit een kopgroep. "Dat is wel heel mooi. Ik heb nog maar weinig in kopgroepen gezeten. Ik voelde me alleen wel goed, dus ik dacht wel dat het moest gaan lukken."
Het peloton vond het prima dat het niet op een massasprint uitdraaide. En ook Schouten, rijdster van Team Royal A-ware, had vrede met deze vlucht. De op papier sterkste vrouw in de kopgroep was immers Groenewoud, die deel uitmaakt van zusterteam Ziuz. De jonge Friezin beschaamde dat vertrouwen niet en klopte Wagemaker in de sprint. Adegeest nam in de finale geen risico's en finishte op korte achterstand als derde. De 23-jarige schaatsster en wielrenster zag in dat ze het in de sprint niet zou winnen en had vrede met haar eerste podiumplaats in de Topdivisie.
Geschiedenis
Eerder op de avond schreef Arianna Pruisscher geschiedenis door de eerste wedstrijd in de nieuwe beloftendivisie voor vrouwen te winnen. De rijdster van Team Het Leontienhuis kreeg het oranje én witte pak om haar schouders. "Ja, heel bijzonder. Nu proberen het leiderspak vast te houden", aldus een stralende winnares na afloop. De koers over vijftig ronden werd onder meer gekleurd door Laura Lorenzato. Halverwege sloeg de Italiaanse een gat en wist de voorsprong een aantal ronden vast te houden. Zij werd eindelijk bijgehaald door een groep van tien, met onder andere Daphne Alderts, Femke Mossinkoff, Hilde-Marije Dijkstra, Brit Qualm en Pruisscher.
"Een paar meiden gingen achter Laura aan en toen dacht ik: ik ga mee en zie wel hoever ik kom." De kopgroep bleef uit handen van het peloton en stevende af op een eindsprint. "Ik ging al aan op 300 meter, kwam buitenom en kon het goed volhouden." Pruisscher pakte de overwinning voor Dijkstra en Qualm. Afgelopen seizoen reed Pruisscher nog in de Topdivisie, maar ze gaat zich nu vol richten op de beloften. "Ik ben pas 21 jaar dus heb nog kansen genoeg. Dit jaar is het niveau enorm omhoog gegaan met meer ploegen. Ik vind het ploegenspel leuk, de beloftendivisie is een goed initiatief."
Bloemen voor Groothuis
Hendrik Poelstra van Team Douma Staal boekte bij de mannen zijn langverwachte eerste overwinning bij de beloften. "Ja, eindelijk", lacht hij. "Het gaat de laatste tijd heel goed, maar de afgelopen twee jaar heb ik veel gedoe gehad met mijn schoenen. Ik voelde wel dat het kon, maar ik had heel veel pijn en heb daardoor ook weinig gereden. Nu valt het precies goed in elkaar." Tijdens de wedstrijd over honderd rondes werden er meerdere aanvallen geplaatst door onder meer Cas van Trierum en Douwe Boonstra, maar niemand slaagde erin om weg te blijven.
Halfweg koers wisten Roel Boek, Wabe de Rooij en Poelstra met een goede samenwerking alsnog een steeds grotere voorsprong te bewerkstelligen. Het drietal kreeg hulp van Joram Verkerk (teamgenoot van De Rooij) en Boonstra (teamgenoot van Boek) die zich lieten terugzakken en zodoende werd er een ronde gepakt. "Het was heel fijn dat er wat hulp bijkwam, het peloton bleef staan en mijn ploeggenoten hebben goed afstopwerk gedaan", zegt Poelstra.
Met zes ronden te gaan, klonk de bel voor het peloton en sprintte Ruud Slagter naar plek vier. Daarna begon het pokerspel onder de drie koplopers. "We hebben vaker in de finale gezeten en dat ging vaak mis", vertelt Poelstra. In de laatste ronde ging hij zelf als eerste aan en kwam met grote snelheid buitenom. "Ik wist als ik nu niet ga, dan ben ik te laat. Ik weet dat ik de snelheid heb en dat bleek wel." De strijd om plaats twee werd nipt gewonnen door De Rooij, voor Boek. "Deze overwinning voelt als een opluchting. Met Groothuis schoenen ben ik bijna twee jaar bezig met zoeken, bijschuren en de hardheid. Nu is het eindelijk goed dus kan mijn bosje bloemen naar Stefan Groothuis."
Bekijk hier alle uitslagen.
