In 2014 ging Poutsma daarom het avontuur aan in het Franse Font Romeu. Ze volgde daar de middelbare school en shorttrackte bij de nationale ploeg, waarvoor ze bij een gebrek aan talentvolle Franse rijdsters was uitgenodigd. Bij 'Les Bleus' kreeg ze zelfs de kans om op jonge leeftijd al World Cups te rijden, daarvoor hoefde ze haar nationaliteit niet officieel te veranderen. "Ik wist eigenlijk wel dat ik niet voor eeuwig in Frankrijk zou blijven. Het was voor mij meer een soort lange uitwisseling. Ik heb daar heel goede vrienden gemaakt, maar ik kreeg heimwee en miste mijn familie", vertelt ze.
Eenmaal terug in Nederland moest Poutsma nog wel een jaar wachten voor ze weer voor Nederland mocht uitkomen op internationale toernooien. Ze sloot zich vorige winter daarom aan bij RTC Midden en begon aan haar studie Liberal Arts and Sciences in Utrecht. "Ik was vier jaar lang alleen maar met shorttrack bezig geweest en wilde een beetje tot rust komen. Nu wil ik graag nog beter leren shorttracken en dan moet je toch naar de nationale ploeg", luidt het.
Een verhuizing verder woont ze nu in Heerenveen en traint ze bij bondscoach Jeroen Otter. En dat is voorlopig even de laatste grote verandering die we van Poutsma hoeven te verwachten. "Er is een hoop gebeurd de afgelopen jaren en mijn hoofd denkt soms weleens: nu even rust. Maar ik heb er natuurlijk zelf voor gekozen." Vooral de combinatie tussen topsport en studeren is niet altijd makkelijk, en een nieuwe trainingsgroep is ook wennen. "Je moet toch altijd je plekje vinden in een nieuw team. Ik merk nu wel al dat er onderling ook veel feedback wordt gegeven. Als je bijvoorbeeld verkeerd inkomt, wordt dat meteen gezegd en daar leer je veel van."
Treinafstand
Ondanks alle veranderingen begon Poutsma het seizoen half september goed tijdens de Open Russian Cup in Kolomna, maar kreeg vervolgens een bijholteontsteking voor haar kiezen. Twee weken lang liep ze rond met dikke ogen en vermoeidheid, waardoor er niet getraind kon worden. "Ik had mijn vorm heel graag door willen zetten, maar nu was het stilzitten en lamlendig zijn."
Uitzieken deed ze bij haar vader thuis, want gepamperd worden is het voordeel als je weer op treinafstand van je ouders woont. "Mijn vader heeft vroeger zo'n honderdmiljoen kilometer in de auto gezeten met mij op weg naar elke ijsbaan in Nederland, nu doen we vooral koffietjes. Het is fijn om mijn familie weer dichtbij te hebben."
Het is voor de jongeling nu vooral zaak om fit te worden. Met de ploeg is ze wel op pad richting de eerste World Cups in Noord-Amerika, maar zal daar waarschijnlijk nog niet individueel in actie komen. "Ik hoop dat ik wel mee kan doen aan de latere World Cups, want ik wil me heel graag laten zien op de 500 meter. Je wordt er ook elke dag aan herinnerd dat dit de weg is naar de Olympische Spelen waar we mee bezig zijn. Daar wil ik natuurlijk bij zijn, en goed presteren."
