Lisa van der Geest wint met miniem verschil in Amsterdam

Na de loze ronde ging er een groepje van zes dames op jacht naar die ronde voorsprong. Lisa van der Geest en Ineke Dedden wisten als eerste aan te sluiten bij het peloton, met hulp van ploeggenoten die zich lieten afzakken. Ook Yvonne Nauta sloot even later aan terwijl Aggie Walsma, Chantal Hendriks en Jessica Merkens hun vluchtpoging moesten staken.

In de rest van de koers werden er geen serieuze pogingen meer ondernomen om eveneens een ronde te pakken en werd het peloton gecontroleerd door mkbasics.nl, Palet Vastgoedonderhoud en A6.nl. Nadat Manon Kamminga de pelotonsprint had gewonnen, begon het pokerspel tussen Van der Geest, Dedden en Nauta. Met z'n drieën bij elkaar werd er geloerd en was het Dedden die in de laatste ronde als eerste de sprint aanging. Op het rechte stuk sprintten de dames naast elkaar richting de finish en eenmaal over de streep gingen de blikken meteen naar het bord voor de uitslag. Die liet echter even op zich wachten. 

Na het bekijken van de finishfoto werd Van der Geest uitgeroepen tot winnares, met een verschil van slechts een duizendste van een seconde op Dedden en vijf honderdste op Nauta. "Ik dacht dat ik 'm wel had, maar durfde niet te juichen", vertelt Van der Geest na de bloemenceremonie. "Ik stak m'n schaats zover mogelijk naar voren en dat was net genoeg. Het was gelijk gas geven vanaf het begin en met twintig rondjes was het eigenlijk al gedaan. Nadat we een ronde hadden gepakt, was het afwachten en begonnen de zenuwen op te bouwen voor de finale."

De vrieskou op de Amsterdamse buitenbaan bleek een goede voorbereiding op de Weissensee. "Ik hoorde dat ze de vriesmachines uit hebben gezet, dus eigenlijk hebben we vandaag al op natuurijs gereden", besluit Van der Geest lachend. 

Hekman sprint naar derde Cup-zege
Bij de heren was het Gary Hekman die voor de derde keer dit seizoen naar de overwinning sprintte in KPN Marathon Cup. In de koers over 125 ronden werden er veel ontsnappingspogingen gedaan, maar écht wegkomen zat er op de Jaap Edenbaan niet in voor het herenpeloton. "Een bijzondere finale was het weer", begint de schaatser van AB Vakwerk direct na afloop van de koers. "Er was niet echt een ploeg die controle nam."

Met nog 57 ronden te gaan, werd de koers stilgelegd na een valpartij waarbij Bart de Vries zijn schouder uit de kom raakte. Ook na de herstart bleef het peloton in een sliert bij elkaar. Bart Hoolwerf, leider in het jongerenklassement, wist na een valpartij weer terug in het peloton te raken, waarna Mats Stoltenborg in de slotfase van de wedstrijd nog een gat probeerde te slaan. Hij kreeg een mooi treintje mee, maar dat mocht niet baten. Ingmar Berga sprintte daarna nog langszij voor een allerlaatste poging.

De halve baan die de schaatser van Okay Fashion & Jeans/Interfarms daarmee pakte werd op kop van het peloton door Royal A-ware's Simon Schouten dichtgereden. "Met tweeënhalve ronde te gaan kan je niemand meer ruimte geven", vertelt Hekman, die zich al vroeg voorin het peloton meldde. "Ik koos ervoor om meteen op te schuiven en te beginnen met het opbouwen van mijn sprint."

Er was geen ontkomen aan een finale die beslist zou worden in de eindsprint. Hekman ging als koploper de laatste ronde in, maar werd in de laatste bocht voorbijgesneld door zijn toekomstig ploeggenoot Evert Hoolwerf. "Evert dacht: ik pak hem binnendoor, maar hij kwam daardoor in het gruis te rijden en dat is moeilijk snelheid maken. Het gaat er uiteindelijk toch om met hoeveel snelheid je het rechte stuk opkomt." Achter Hekman reden Hoolwerf en Sjoerd den Hertog naar plaats twee en drie. 

"Ik voel me lekker. De laatste weken gaan de wedstrijden ook heel goed, als ik niet op de grond ga liggen in ieder geval", grapt Hekman, met de natuurijswedstrijden op de Weissensee in het vooruitzicht. 

Beloften
Bij de beloften was de overwinning voor de eerste keer dit seizoen voor Remon Vos, die zelf de eerste serieuze ontsnapping in de koers over honderd ronden inzette. Samen met een kopgroep van veertien mannen wist hij na een rondelange ontsnapping echter niet weg te blijven. Poging twee was halverwege de koers wel succesvol, waarbij een groepje van vijf een ronde wist te pakken.

"We wisten al snel tussen de vijftig en honderd meter te pakken, dus dan is het de vraag of het peloton je de zege geeft, en dat deden ze. Je hoeft dan niet eens zo heel hard te rijden, maar controle houden en in vast tempo doorrijden", vertelt Vos.

Nadat het peloton was afgesprint, ging Vos op goede positie de finale in met zo'n dertig meter voorsprong op andere koplopers Gerwin Smit, Leander van der Geest, Max van Honschoten en Luuk Loohuis. "De ploegleider zei al wel; daar kan je het winnen. Ik had wel in de gaten dat de rest niet bij mij in de buurt zat in het peloton, maar hoever ik voor zat wist ik niet."

Op het laatste rechte stuk konden de armen al in de lucht en kwam Vos solo over de finishlijn. Hij pakte daarmee zijn tweede overwinning bij de beloften. "Ik zat er al een paar keer dichtbij dit seizoen, dus dan wil je hem toch een keer winnen. We hebben met de ploeg gelukkig een goed seizoen, met meerdere podiumplekken en natuurlijk de eindzege van Casper (de Gier) in de meerdaagse."

Waar vorig seizoen iedere zaterdag een andere winnaar op de hoogste trede stond tijdens de beloftencompetitie zijn er dit jaar al namen die vaker voorkomen. De reden? "Het zijn veel minder individuele prestaties geworden. Als ploeg moet je goed rijden. Dat komt denk ik doordat de ploegen sterker worden. Op die manier maak je elkaar alleen maar sterker en dat is mooi om gat met Topdivisie kleiner te maken."

Promoveren naar de Topdivisie is dan ook het hoofddoel voor Vos. "Ik was vorig jaar erg druk met school, maar nu kan ik me al meer op schaatsen focussen en dan merk je al meteen dat het veel beter gaat. Ik kan hier nu ook winnen dus zal geen jaren meer bij de beloften rijden. Maar de kans en ploeg moeten zich voordoen."

Klik hier voor alle uitslagen.