Op een campingstoeltje langs het parcours zit Gerline Crediet te balen, terwijl ze met een schuin oog de mannenstrijd in de gaten houdt. "Ik heb geen idee hoeveelste ik uiteindelijk geworden ben maar ik sta in ieder geval niet op het podium", zegt ze. De zware koers voelt ze nog in haar voeten. In de wedstrijd over 42 kilometer nam Crediet zelf het initiatief en ging alleen op avontuur. Haar eerste poging slaagde niet, maar bij de tweede kreeg ze vier dames mee: Roosenboom, Elsemieke van Maaren, Lisa van der Geest en Imke Vormeer.
De samenwerking verliep goed, het tempo lag hoog en de koploopsters zagen de voorsprong op het peloton groeien tot bijna twee minuten. Op het moment dat de dames het wat rustiger deden, hoorden ze dat het achter hen helemaal stilstond. Tot de laatste twee ronden reed het vijftal nog kop over kop, maar in de slotfase begon het onderlinge zenuwenspel.
Te ver
"Ik had nog een paar keer geprobeerd om weg te rijden want ik kan niet echt sprinten", vertelt Crediet. De groep liet haar echter niet gaan en dus draaide de finale toch uit op een eindsprint. "Aan het begin van de finishstraat zat ik een klein stukje achter Bianca en dacht dit gaat nog wel goed. Maar het laatste stuk was net wat te ver en toen kwamen ze er helaas over heen."
De sprint werd vroeg aan gegaan door Roosenboom, die vertrouwde op haar vermogen om de snelheid lang vol te kunnen houden. Ook Van Maaren wist dat ze een goede spurt in de benen had maar moest genoegen nemen met zilver, voor Van der Geest. Na afloop was de blijdschap groot bij Roosenboom. "Ik heb op het NK Baan/Weg pech gehad dat ik ziek werd. Dan is het mooi dat ik me nu zo herpak en win in een kopgroep. Als sprinter ligt dat mij minder en dat ik het zo afmaak, daar ben ik heel blij mee."
Duizendste
Met haar overwinning dwong Roosenboom meteen een plek af in de WK-selectie, die op basis van een klassement vervuld werd. Op het wereldkampioenschap van vorig jaar viel ze net buiten de prijzen op de marathon. "Het verschil was tweeduizendste van een seconde en ik zat vijfduizendste van zilver af. Dat smaakt naar meer. In eigen land wil ik straks een medaille", aldus Roosenboom. "Het niveau is heel hoog, je kunt in zo'n internationaal deelnemersveld twaalfde worden of dus bijna winnen. Als Nederlandse ploeg zullen we er wat moois van maken."
Voor Crediet is het afwachten of ze geselecteerd wordt door bondscoach Frank Fiers. Het NK Baan/Weg was voor haar wel geslaagd met twee medailles op de puntenkoersen. "Dat had ik echt niet verwacht. De trainingen gingen goed maar de wedstrijden verliepen nog niet zoals ik wilde. Gelukkig ging het in Heerde wel heel lekker. Jammer dat het hier niet lukt, de marathon is toch meer mijn ding. Op beide kampioenschappen heb ik laten zien dat ik goed vooraan rijd en sterk genoeg ben. Dus ik hoop dat Frank het ook ziet", zegt ze lachend.
Meer lezen over het NK Marathon? Klik hier!
