Met tranen in haar ogen zat Kyarha van Tiel op de 'kiss and cry' na haar korte kür te wachten op haar score. Ze was vastbesloten om op de Challenge Cup, dat tevens het NK Kunstrijden is, haar beste kür te laten zien, maar dat is haar niet gelukt. Al bij één van de eerste sprongen ging ze hard onderuit en liet daarmee een paar belangrijke punten liggen. "Het wilde gewoon niet", zegt ze emotioneel.
"Ik wilde zo graag laten zien hoe goed ik ben, maar bij de eerste sprong ging ik al de mist in. Ik dacht tijdens de kür ook niet na en achteraf denk ik nu, wat heb ik gedaan. Ik wilde hier graag het gevecht met Niki Wories aan en proberen om de nationale titel te veroveren. Maar met zo'n kür lukt dat niet."
Maanden rust
Van Tiel heeft een zwaar jaar achter de rug, waarin de hoogte- en dieptepunten elkaar afwisselden. Een maand geleden maakte ze nog haar debuut op het EK bij de senioren in Moskou, waar ze zesentwintigste werd. Op zo'n hoog niveau had ze nog niet eerder geschaatst. "Ik was zo blij dat ik daar mee mocht doen. Ik heb de finale net niet gehaald, maar ik heb in Moskou wel foutloos geschaatst. Ik kon niet beter dan dat." In maart vertegenwoordigt ze Nederland tijdens het WK junioren dat in Bulgarije plaatsvindt.
Aan dat EK in Moskou ging echter een zware periode voor af. Eind 2016 kon Van Tiel vier maanden niet schaatsen, omdat ze last had van een zware rugblessure. "Niemand weet wat het is", vertelt ze. "Nog steeds niet. In die periode had ik echter zoveel pijn in mijn rug. Ik voelde een stekende, zeurende pijn, die constant aanwezig was. Samen met de fysiotherapeut heb ik er van alles aan gedaan om die pijn weg te halen, maar het probleem is nog steeds niet opgelost."
Gebrek aan ijs
De artsen wilde haar zelfs een gipskorset geven, maar dat durfde de kunstschaatsster niet aan. "Die vier maanden rust hebben wel geholpen, maar de pijn is nog niet helemaal weg. Ik train nu aangepast. Als ik een paar sprongen achter elkaar heb gemaakt, dan moet ik daarna even pauze nemen voordat ik weer verder kan. Als ik teveel landingen achter elkaar maak, dan is dat niet goed voor mijn rug. Op de Jaap Edenbaan in Amsterdam kunnen we vanwege het gebrek aan ijs maar een uurtje per dag trainen. Dat is voor topsport te weinig, maar met mijn rug komt wel goed uit. In dat uurtje heb ik precies genoeg tijd om mijn sprongen te oefenen."
Ondanks haar beperkte trainingsmogelijkheden kwam Van Tiel de afgelopen maanden wel steeds beter in vorm. Op de Challenge Cup in Den Haag schaatst ze ook tegen buitenlandse toppers als de Japanse Marin Honda, die bij de jeugd nog wereldkampioen was. "Ik heb wel vaker tegen haar geschaatst", stelt Van Tiel. "Dus ik word daar niet zenuwachtig van. Maar ik heb wel enorm veel respect voor haar. Ik vind het waanzinnig wat ze doet."
