Brons voor Team USA: 'Er is een behoorlijke last van mijn schouders afgevallen'

Op de Olympische Spelen van 2002 in Salt Lake City behaalden Jennifer Rodriguez en Chris Witty voor het laatst een medaille. Voor eigen publiek wonnen Witty en Rodriguez goud en brons op de 1000 meter en Rodriquez werd ook derde op de 1500 meter. Zestien jaar later is het eindelijk weer raak, ditmaal op de ploegenachtervolging. Dat ging niet zonder slag of stoot.

Bowe kreeg vorig schaatsseizoen te kampen met een zware hersenschudding, als gevolg daarvan staken ook nog wat andere gezondheidsklachten de kop op. De 29-jarige rijdster uit Florida dacht er zelfs even over na om te stoppen met schaatsen, maar zette toch door. "Het heeft zoveel moeite gekost om mij hier terug aan de start te krijgen. Er waren heel veel mensen nodig om mij aan die medaille te helpen. Ik ben iedereen enorm dankbaar dat ik hier samen met de dames mag staan. Dit is bijna niet te bevatten."

Dood of de gladiolen
De Amerikaanse trein nam het in de B-finale op tegen Team Canada. Met een duidelijk plan trokken ze ten strijde: dood of de gladiolen! Met de snelheid van Bergsma en Bowe in de groep gingen de dames zoals verwacht keihard van start. "Natuurlijk is dat een strategie, we waren aan het vechten voor die medaille."

Dat ging lang goed, tot de laatste bocht, waar de dames praktisch geparkeerd stonden. Wat daar gebeurde? "Hoe bedoel je, wat gebeurde er?", grapt Bowe. "We waren zo snel mogelijk vertrokken en probeerden ons daarna zo goed mogelijk vast te klampen. Wat je daar in die laatste bocht hebt kunnen aanschouwen was heel zwaar, maar het heeft ons wel die bronzen medaille gebracht."

"Ja, die laatste ronde was wel heel heftig", begint Manganello, die zich bij het ingaan van de laatste bocht op kop van de trein bevond. "Toen ik over de finishlijn kwam durfde ik echt niet te zeggen of we hem hadden, dus ik keek over mijn schouder naar de borden en daar zag ik het staan. Ik heb meteen Brittanys hand vastgepakt en toen kwamen de emoties, het schreeuwen en het springen. Het is ongelofelijk en ik besef het me nog niet echt. Dat komt morgenavond waarschijnlijk wel bij de huldiging op Medal Plaza."

Kapot
Carlijn Schoutens, de dame met Nederlandse roots, kwam voor Team USA in de halve finale in actie. Voor de finale wilde de Amerikaanse trein namelijk haar sterkste opstelling sparen. "Ik ben in ieder geval blij dat ik iets heb mogen bijdragen aan de prestaties van vandaag en dat ik mijn race zonder grote fouten ben doorgekomen", aldus Schoutens.

Voor Bergsma, regerend wereldkampioene op de 1000 en 1500 meter, is het ook haar eerste olympische medaille. Kapot was ze wel na de race, zelfs zo erg dat ze niet meteen de uitslag kon lezen. "Ik kon bijna niet meer normaal kijken, dus het duurde even voor ik de boel geconstateerd had. Toen het besef kwam zijn we gaan gillen: 'we hebben hem!'. Er is een behoorlijke last van mijn schouders afgevallen. Het heeft een hele tijd geduurd voor het Amerikaanse schaatsen, vooral bij de dames, dus we zijn hier heel erg blij mee."

Lees hier alles over de Olympische Spelen.