Tickets
Shop
Nieuws 01 dec 2018

Casper de Gier: 'Moet nog wel grote stappen maken, maar eerste is gezet'

Vanaf de finishlijn tot hij een halve ronde later zijn ploegleider had bereikt, schreeuwde Casper de Gier in Utrecht de longen uit zijn lijf. Eindelijk was daar tijdens de Trachitol Trophy die eerste - en langverwachte - marathonzege van deze winter. "Er was zoveel ontlading, zo ken ik mezelf helemaal niet. Normaal ben ik gewoon ingetogen en rustig."

Foto : Vincent Riemersma

Hij zat er al het hele seizoen tegenaan te hikken. Tijdens de openingswedstrijd in Amsterdam miste de schaatser van Team Bouwpartners na een slechte laatste bocht nipt de overwinning. Daarna volgden er in de KPN Marathon Cup wel een reeks podiumplekken, maar steeds niet die hoogste trede. "Dan baal je wel en niemand kan het goedpraten. Ik besloot in Utrecht niet mee te doen voor de tussensprints en kon eindelijk weer eens een keer fris de finale in. Het was heel fijn om hem nu wel te pakken. Je weet dat het erin zit, maar die ban moest gebroken worden."

Tijdens de meerdaagse slaagde De Gier daar met vlag en wimpel in. Hij won niet alleen de tweede koers, maar pakte tijdens de laatste wedstrijd in Groningen ook het algemeen- én sprintklassement. "Twee jaar geleden was er in mijn eerste jaar bij de beloften ook al een meerdaagse. Ik was toen helemaal zot op dat hexapak van KPN, gewoon foeilelijk. Op twee ronden ging ik destijds volle bak aan en toen kwam er nog vier man overheen. Daar baalde ik heel erg van."

Dit seizoen dus in de herkansing voor een opvallend pak, maar er viel daarnaast ook nog een lichtgevende krans te winnen. "Met dertig ronden te gaan keek ik naar het middenterrein en toen zag ik hem zo tegen die bank aan staan met z'n lichtjes en dacht meteen: vergeten, focus op de wedstrijd", lacht De Gier. "Zo'n truitje en lichtjeskrans zijn een mooie motivatie, en de kerst komt eraan!" Mooi dus voor op de deur, die krans? "Misschien wel ja, maar ik moet oppassen dat 'ie niet gestolen wordt."

Wederzijds vertrouwen
Het succes van de afgelopen maand dankt de 22-jarige schaatser uit Laag-Keppel naar eigen zeggen grotendeels aan zijn teamgenoten. Dezelfde avond zou dat met een paar biertjes gevierd worden, want naast De Gier stond ook ploeggenoot Remon Vos (derde) op het klassementspodium. "Iedereen heeft het super gedaan. Ik zit voor het eerste jaar in een écht team, waar we plannen maken en kunnen uitvoeren. Ik ken ze allemaal uit het skeeleren en er is wederzijds vertrouwen. De wedstrijden lopen eigenlijk vlekkeloos, het gaat een beetje als vanzelf."

Tijdens skeelertoernooien wordt er wel vaker dagen achter elkaar gekoerst, en dat is een groot deel van de ploeg dus gewend. Of dat misschien het geheim is geweest deze vierdaagse? "Ik zei dat wel tegen Harm (Visser, red.) en Remon; we rijden ook een NK Inlineskaten, dan zijn we ook vier dagen scherp. Wij weten hoe het is om onszelf zo op te laden."

Met inlineskaten hebben we het ook gelijk over de grote liefde van De Gier, die als hij echt zou moeten kiezen, de voorkeur aan de wieltjes geeft. "Daar gaat het hartje wel sneller van kloppen ja. Skeeleren is mijn passie."

Ultieme sportgevoel
Vorig jaar liet hij zelfs een deel van zijn winterseizoen schieten om geld bij elkaar te sparen voor een trainingsperiode in Colombia en Mexico. Vanaf oktober begon hij naast het schaatsen aan een werkweek van dertig uur. "Ik heb keihard gebeund in de fabriek van EVO. Van messen lijmen tot orders inpakken. Om zes uur 's ochtends ging dan de wekker voor wat krachttraining of spinnen in Thialf. Daarna werken en in de avond schaatsen in het publieksuur. Met die reis in gedachten was het zeker de moeite waard. Ik had een doel."

In Noord- en Zuid-Amerika leefde De Gier twee maanden als topsporter. 'Eat, train, sleep, repeat', zo beschrijft hij het zelf. Met het perfecte weer voor een ochtendtraining op de de fiets en in de avond een lange skeelertraining maakte hij zo'n dertig trainingsuren per week en beleefde 'het ultieme sportgevoel'.

Krachttrainingen vonden plaats in een oud kantoorpand en gesprongen werd er op grote Coca Cola-vaten, iets wat in Nederland niet voorkomt. "Ze doen daar hetzelfde, maar met veel minder middelen. Hier worden wielen naar het goede kantje verplaatst en moet alles perfect. Daar stop je de skeelers in je tas en zie je ze de volgende dag wel weer. Die cultuur daar, het is zorgeloos, het is jaloersmakend."

Fysiek maakte De Gier een grote stap, waar hij ook in het winterseizoen nog steeds van profiteert. Daarnaast mocht hij afgelopen zomer na een sterk NK al proeven aan het wereldkampioenschap en Europees kampioenschap inlineskaten bij de senioren. Zijn hoofddoel is om op deze toernooien uiteindelijk niet als knecht maar voor zijn eigen kansen te rijden. "Dat moet je afdwingen, ik moet nog wel twee of drie grote stappen maken, maar de eerste is gezet."


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan