De in Canada trainende Wories beleefde vorige winter geen makkelijk schaatsseizoen. Ze liep maar liefst acht hersenschuddingen op en moest kampen met de naweeën. Toch liet ze halverwege september weten vol goede moed het nieuwe seizoen in te gaan en zin te hebben in de aankomende kwalificatiewedstrijden.
"Als je kijkt hoe ik nu op het ijs sta vergeleken met vorig jaar, sta ik er goed voor. Ik ben nog niet honderd procent, maar ik moet vooral geen gekke dingen meer doen nu. Het is moeilijk te accepteren dat je nog niet op je best bent, maar als ik doe wat ik op dit moment kan, kan het nog steeds goed komen", vertelde ze toen.
Toch was het weer een val die de 21-jarige Wories vrijdag nekte tijdens haar korte kür. Bij de eerste sprong had ze niet voldoende rotatie en viel, waarna ze ook de daaropvolgende sprongcombinatie niet kon maken. Wories bleef hierdoor met 37.74 punten steken op plaats vijfentwintig, ver van haar personal best (51.29 punten).
Zaterdag stond voor Wories nog de vrije kür op het programma. Ook hier maakte ze een aantal technische fouten met een val als gevolg. Met een score van 65.62 punten kwam ze op een totaal van 103.36 en werd ze zesentwintigste. Om een olympisch ticket te bemachtigen, had Wories top zes moeten rijden.
"Deze wedstrijd kwam te vroeg", zegt Wories een paar uur na haar lange kür. "Mentaal was ik er klaar voor, maar lichamelijk niet. En dat is ook wel gebleken. Maar ik wilde deze kans op de Spelen niet voorbij laten gaan." In de aanloop naar het toernooi heeft ze de vooruitzichten 'wat mooier gemaakt dan ze waren'. "Een topsporter geeft niet op. Ik wil ook geen excuses gebruiken en daarom heb ik nooit gezegd hoe ik er echt voorstond. Maar dit is de realiteit."
Geen rust
Deze realiteit is het gevolg van te graag door willen gaan en geen rust nemen na een operatie aan haar enkel. "Ik ben vorig jaar te snel weer aan de slag gegaan en was er nog niet helemaal bij met mijn hoofd. Kunstrijden is een gevaarlijke sport, je kunt zo onderuit gaan." Die valpartijen hadden voor Wories dus serieuze gevolgen. "Een hersenschudding doet zoveel met je. Tot je het zelf mee maakt, heb je daar geen idee van. Jouw hersenen regelen alles. Het is niet te vergelijken met het herstellen van een blessure aan bijvoorbeeld je rug. Ik heb in het ziekenhuis gelegen en kon amper praten."
Desondanks zou ze alles precies hetzelfde doen als ze het over zou doen. "Natuurlijk is het een teleurstellend toernooi geweest. Het is jammer dat ik deze grote stap niet heb kunnen zetten. Maar ik heb er vrede mee omdat ik er alles aan heb gedaan om er te staan. Als ik kijk naar de rijders in het klassement had ik het wel kunnen halen. Als ik gezond was."
Wories blijft nog een weekje bij haar ouders in Nederland en vliegt daarna weer terug naar Canada. "Jullie zijn nog niet van mij af", zegt ze lachend. "Ik ga niet stoppen en over vier jaar heb ik weer een kans." Ze doet wel een klein stapje terug. De kunstrijdster staat ingeschreven voor een wedstrijd in november maar weet nog niet zeker of ze daadwerkelijk gaat deelnemen.
