Allereerst, gefeliciteerd met je titel! Hoe ging de wedstrijd?
"Dankjewel! Ik vond het in het begin wel spannend, er waren veel mensen die van tevoren dachten: eens kijken of Anne Tauber het dit jaar kan doen. Maar ik had geluk, er zat een klim in het parcours en dat is in mijn voordeel. Ik ben elke keer de klim zo hard mogelijk opgereden en heb geprobeerd om op de vlakke stukken te herstellen. Dat ging gelukkig heel goed, zo kon ik iedere ronde mijn voorsprong uitbouwen.
Het is mijn eerste titel. Vorig jaar was het heel spannend tussen Anne Terpstra, Annemarie Worst en mij, maar dat was echt mijn rondje niet. Heel vlak. Ik dacht dit jaar: als het moet gebeuren dan heb ik nu de kans, het is een heel gaaf parcours voor mij. Ik ben heel blij dat het is gelukt!"
Tekst gaat verder onder de video
Wanneer ben je begonnen met mountainbiken?
"Dit is mijn derde internationale seizoen. In het mountainbiken heb je een onder 23- en elite categorie. Normaal ben ik nog U23, maar ik rijd dit jaar voor het eerst wereldbekers bij de elite mee, heb daarvoor dispensatie gekregen. Het was een gokje hoe dat zou uitpakken toen ik daarvoor koos. Je weet dat je niet meer voor het podium meedoet, maar ik wilde mezelf ontwikkelen en meten met de dames waar je de grote wedstrijden tegen moet rijden.
Het viel me mee dat mijn vorm zo snel al goed was. Ik kon de eerste worldcup met de top twaalf mee en haalde later zelfs een achtste plaats. Dan kom je alweer vol in de wedstrijd te rijden. Het gaat dus heel erg goed!"
In de winters rijd je marathons. Hoe is die combinatie?
"Dat werkt heel erg in mijn voordeel denk ik. Ik kom altijd best wel in vorm en met veel snelheid uit de winter. Onze baanwedstrijden zijn drie kwartier, mountainbike wedstrijden anderhalf uur. De wedstrijd duurt wel dubbel zo lang, maar de snelheid heb ik aan het begin van de zomer al heel erg op peil door het schaatsen. Dat werkt voor mij echt super.
Ik moet wel een beetje letten op mijn rust, dat ik niet de hele winter alle wedstrijden rijd. Als ik daar een balans in houd versterkt het elkaar heel erg denk ik."
In januari werd je nog tweede op de Alternatieve Elfstedentocht. Dit is wel weer even een andere wedstrijd, of niet?
"Oh, dat was zo'n lange wedstrijd! Dat had ik nog nooit eerder gedaan. Aan de ene kant is het heel anders dan ik gewend was, maar dat gold denk ik ook voor de andere dames. Je hebt veel kracht, balans en coördinatie nodig om zo'n wedstrijd goed te rijden, zeker met dat zachte ijs wat we daar toen hadden. Die coördinatie en kracht, train ik ook voor het mountainbiken, dus ik denk dat dat daar ook van pas kwam."
Wat is precies het verschil tussen een moutainbikewedstrijd en een marathon qua inspanning?
"Mijn discipline is mountainbike cross country olympic. Dat is altijd een rondje van zo’n vier, zes kilometer. Bij de dames rijd je dan negentig minuten. Het rondje is heel gevarieerd. Stukken klimmen en afdalen, waarbij de afdalingen heel technisch zijn. In de klim pak je de meeste winst. In de afdaling kan je vervolgens redelijk je herstel pakken voor je benen, maar je moet ook heel geconcentreerd blijven. Het is echt een groot interval blok eigenlijk. Dat is wel te vergelijken met de KPN-cupwedstrijden op de baan qua intensiteit, alleen dan dubbel zo lang. De natuurijswedstrijden zijn daarentegen veel meer op duurvermogen en minder op interval gericht.
Je start ook in het peloton, net zoals het schaatsen. Maar met schaatsen ben je heel tactisch bezig. Om je heen kijken, wie wat doet in het peloton. Met mountainbiken ben je veel meer op jezelf gericht. Je moet geconcentreerd zijn op het parcours zodat je geen foutjes maakt. Je probeert wel aan te haken bij concurrenten, maar er komt veel minder tactiek bij kijken. Daar zit wel een verschil."
Als je moet kiezen, een olympische medaille of de Elfstedentocht winnen. Wat wordt het dan?
Lacht: "Dat is een hele lastige vraag! De Olympische Spelen komen nog terug en bij de Elfstedentocht weet je niet of die ooit nog komt. Dus ik zou wel heel graag de Elfstedentocht winnen!
Wat ik merk is dat schaatsen heel erg leeft in het land en natuurlijk ook in Friesland. Dat is heel leuk, als het schaatsen goed gaat dat iedereen meeleeft. Ik kan me niet voorstellen hoe dat is als je de Elfstedentocht wint. Dat zou een gekkenhuis zijn!
Mountainbiken is in Nederland iets kleiner dan het schaatsen, maar in het buitenland is het juist een heel populaire sport. Voor mij is de combinatie tussen het schaatsen en het mountainbiken heel waardevol."
Je hebt ook een nieuwe schaatsploeg voor de winter?
"Ja dat klopt! Er stond op verschillende media dat ik ex-marathonschaatsster was. Ik kreeg heel veel mensen die vroegen, 'Ben je gestopt?’ Ik ben niet gestopt hoor. iM FARMING is een hele fijne ploeg. Ik heb een vrije rol, ik kan de wedstrijden uitkiezen. We hebben afgesproken dat ik een bepaald aantal wedstrijden rijd en dat ik die week zorg dat ik ook echt fit ben. Gas terug in de trainingen, zodat ik meedoe voor het podium. Daar wordt in het team heel goed mee omgegaan. Ze zijn heel enthousiast over wat ik doe, de hele ploeg was komen kijken bij het NK. Dat is leuk. Kirsten (Velzeboer) wordt vijfde rijdster, wij wisselen elkaar af. Ik heb het gevoel dat wij het samen gaan doen."
Maar eerst, wat staat er deze zomer nog op het programma voor je?
"Ik ben nu een week thuis en dan komt het Europees kampioenschap in Italië eraan daar gaan we met de Nationale selectie heen. Het EK en WK rijd ik nog wel in de U23 en daar wil ik voor het podium meedoen. Het zou heel mooi zijn als ik dat haal.
We hebben ook nog twee wereldbekers te gaan, in Canada en Italië. Na het WK in september wil ik het seizoen nog met een paar mooie en leuke wedstrijden afsluiten, voordat ik even mijn rust pak en me ga focussen op het schaatsen.
In de rustperiode krijg ik altijd wel weer heel veel motivatie om het ijs op te gaan. Om de mensen in het schaatswereldje te zien. De wedstrijden op zaterdagavond vind ik ook supergezellig. Als de winter er straks aankomt zal het wel weer kriebelen!"
