De liefde van Simon Schouten voor natuurijs is bekend. Het zijn de wedstrijden waarvoor hij schaatst, de wedstrijden die er voor hem echt toe doen. Ook als het op een ondergespoten baan in het hoge noorden van het land is. ’’Dit is het mooiste dat er is, zolang we niet op echt natuurijs kunnen rijden’’, stelde Schouten.
In eerste instantie baalde hij nog dat er al in de ochtend werd gereden in Noordlaren. ’’Dat scheelt kijkers, die ook belangrijk zijn voor onze sport. Maar achteraf viel dat mee. Ik was echt blij dat er zoveel mensen waren. Het was echt een prachtige entourage.’’
Rijen dik
De toeschouwers stonden inderdaad rijen dik langs het baantje in Noordlaren. Unox-mutsen, koek en zopie, en wie te laat was kon een fatsoenlijk zicht op het ijs wel vergeten. Schouten: ’’Dat is toch waar we het voor doen. Ik ben ook echt blij met de overwinning hier. Het gaat de laatste weken al aardig, maar hier winnen is echt mooi. Ik kan nu zeggen dat ik ook een keer op zo’n natuurijsbaantje heb gewonnen. Dat stond nog niet op mijn lijstje.’’
Op de ovaal van Noordlaren ging in de aantrekkelijke koers een groepje van negen man met succes in de aanval. Zij dubbelden het peloton, en daarmee was eigenlijk wel duidelijk dat de beslissende slag gevallen was. Op het zware ijs een ronde achterstand goedmaken, dat bleek een te lastige opgave. ’’Het ijs is echt moeilijk’’, zag ook Jillert Anema. ’’Er gaat niets vanzelf, je moet voor elke slag werken.’’
Lastige finale
De coach van A-ware zag hoe hij met Schouten en Bob de Vries twee rijders in de kopgroep had, net als Bouw & Techniek met Bart de Vries en Robert Post. Dat had nog een lastige finale kunnen opleveren, maar Simon Schouten zag het probleem niet. ’’Als je het echt op een sprint laat aankomen, zet je Bob de Vries op kop met een beetje snelheid zodat er niemand weg komt, en dan is het aan mij om de sprint af te maken.’’
Dat deed Schouten voorbeeldig. Alleen Robert Post bleef nog enigszins in zijn spoor, maar de Groninger zag ook in Noordlaren de winst aan zich voorbij gaan. ’’Simon Schouten speelde het slim. Ik moest achter hem blijven in de laatste bocht, en daarna is de afstand te kort om nog iets te kunnen doen.’’ En met een diepe zucht: ’’Maar ik moet ook durven winnen, ben vaak nog te voorzichtig.’’ Schouten was in ieder geval niet onder de indruk. ’’Post zegt dat hij sneller is, maar ik heb het nog niet gezien.’’
Indrukwekkende reeks
Schouten is in ieder geval bezig aan een indrukwekkende reeks. Sinds eind november had hij nog geen acht weken voor vier overwinningen. ’’Prachtig’’, vindt hij zelf. ’’Maar persoonlijk vind ik het echt mooi dat het hier ook lukt. Dit zijn de wedstrijden waar het om gaat. Zoveel publiek, zoveel media. Dan wil ik me echt laten zien.’’
In dat opzicht wachten er voor de Noord-Hollander mogelijk nog mooie tijden. Als Schouten in deze vorm volgende week afreist naar de Weissensee, is de kans groot dat hij daar zijn erelijst nog aardig gaat aanvullen.
