Nuis vloog na de voor hem zo succesvolle WK Afstanden in Gangneung direct door naar Calgary om zich voor te bereiden op het WK Sprint. Dat betekent dat hij ruim een maand van huis is. En daarom was de sprinter van Team LottoNL-Jumbo heel blij dat zijn vriendin en vijf maanden oude zoontje Jax vorige week vrijdag naar Calgary kwamen.
“Zo lang was ik nog niet van huis geweest sinds ik vader ben”, vertelt Nuis. “Het is echt wennen zonder hem. Met mijn vriendin kan ik via Skype nog gewoon gesprekken voeren, maar tegen die kleine man loop ik dan maar een beetje te zwaaien, terwijl ik ‘m zo graag wil vastpakken. Dat vind ik moeilijk, hoor. Wat dat betreft ben ik echt een watje.”
Maar in de laatste week voor het WK heeft hij zijn familie (ook zijn ouders en schoonouders kwamen over) dus in de buurt. “Echt heel fijn. Ik heb ze vorige week zelf van het vliegveld gehaald en we zijn lekker uit eten geweest. Dat was fijn.”
Gekkenhuis
Maar het direct doorvliegen naar Calgary had ook voordelen. Uiteraard was er veel tijd om te acclimatiseren in weer een nieuwe tijdzone, maar ook ontliep Nuis in Nederland alle drukte en hectiek rondom zijn twee fraaie wereldtitels.
“Als ik naar huis was gegaan was het een gekkenhuis geweest. In de straat van mijn ouders hingen de vlaggen al uit, een supermarkt in de buurt had al een actie met mij bedacht en er waren heel veel verzoeken voor interviews en tv-optredens. Heel leuk allemaal, maar om me goed te focussen op dit WK, zou dat niet handig zijn geweest.”
Want Nuis laat er geen misverstand over bestaan, zijn honger naar prijzen is na zijn eerste en tweede wereldtitel uit zijn carrière nog lang niet gestild. “Aan mijn wedstrijdinstelling is niets veranderd. Ik wil altijd winnen, waar ik ook rijd. Ook nu ik wereldkampioen ben. Wat wel anders is, is dat het ‘eeuwige moeten’ eraf is. Ik wilde zo graag wereldkampioen worden. Iedereen vroeg me er ook steeds naar. Dan wordt die druk steeds groter. En nu ben ik het dus, daarmee valt er best een last van mijn schouders.”
