Het uitblijven van een mooie overwinning, de pech; het maakte Iris van der Stelt gek. ’’Eerlijk gezegd best wel. Ik wil zó graag. En of het dan voor een ploeggenoot is of voor mezelf, dat maakt niets uit, maar toch wil je een keer de bevestiging krijgen.’’
Haar ploeg gooide er zaterdagavond nog een praatsessie tegenaan. Dat gebeurde niet zomaar. ’’Ik heb soms moeite om te vertrouwen op mijn eigen kunnen’’, bekende Van der Stelt. ’’Dat gesprek met mijn ploeggenoten Lisa van der Geest en Merel Bosma heeft me echt onwijs geholpen. Zij zorgden ervoor dat ik in mezelf geloofde, en dat maakte het verschil. Ja, deze wedstrijd was voor mij echt mentaal. Ik weet dat ik goed rijd, weet dat de ploeg supergoed is, maar ik moet dat ook wel zelf geloven. Deze dag was dat zo.’’
Iedereen kraakte
’’Hier zat ik ook heel erg op te wachten’’, vertelde ze. ’’We zijn zó goed de laatste tijd. Zaterdag gooiden we de beuk erin, vandaag weer. We gingen om en om, maakten het de rest heel moeilijk. Lisa was net geweest en voor mijn gevoel kraakte iedereen. Ik probeerde het nog eens, kreeg een gat en was weg. Ik was wel blij dat IJtsma en Westenbroek bij me kwamen, want vijftig kilometer alleen is te ver. Maar zo lukte het. En dan komt toch eindelijk dat mooie moment. Mijn seizoen was best al goed, maar nu is het prachtig. Met dank aan de meiden.’’
