Met twee vijfde plaatsen op de 5 kilometer op de World Cups in Harbin en Nagano toonde Michael al zijn vorm. Bij afwezigheid van de complete top-vier van Nagano (Sven Kramer, Jorrit Bergsma, Douwe de Vries en Erik Jan Kooiman) wist de Nieuw-Zeelander al dat er in Astana kansen voor hem lagen. En die pakte hij met beide handen aan.
Al maakte hij het in de laatste rit nog wel razend spannend. Michael leek op een soevereine zege af te stevenen, maar verloor in de laatste ronden snelheid waardoor hij nog bijna tweede dreigde te worden. “Ik ging wat hard van start”, grijnst hij. “Maar ik ben in iets moois blijven geloven. Ik heb alles gegeven, met een schitterend resultaat. Echt heel gaaf.”
Sponsor
Of hij met zijn historische prestatie de Nieuw-Zeelandse kranten haalt, weet Michael niet. “Normaal gesproken besteden de media nauwelijks aandacht aan schaatsen. Het zou leuk zijn als dat nu wel zo is. Ze mogen me bellen.”
Een beetje extra aandacht kan Michael wel gebruiken, met name omdat ook de sponsoren in zijn thuisland niet in de rij staan om hun naamsbekendheid te vergroten via het schaatsen. “Dat is wel probleem, ja”, erkent Michael. “Er gaat behoorlijk wat eigen geld bij om te kunnen schaatsen. Dat is lastig, heel lastig.”
Olympische Spelen
Maar toch heeft er 27-jarige Michael het er graag voor over. Want er is die droom. De olympische droom. Als skeeleraar reeg hij al de hoofdprijzen aaneen. Maar zoals wel meer inline-skaters maakte hij de overstap naar het ijs om ooit aan de Olympische Spelen mee te kunnen doen. “Vancouver en Sotsji hebben me getriggerd. Dat wilde ik ook. En daarnaast is het gevoel om over het ijs te glijden fantastisch. Daarom wil ik deze investeringen graag maken.”
Met twee vijfde en een eerste plaats op de 5 kilometer zou je denken dat dit ook de favoriete afstand van Michael is. Maar zelf is hij daar nog niet helemaal over uit. “Dit is pas mijn derde jaar op de schaats en ik ben mezelf nog aan het ontdekken. De 5000 meter loopt lekker, maar ik wil ook kijken wat ik kan op de 10 kilometer, de 1500 meter en de Mass Start.”
En natuurlijk ook de Team Pursuit, waarop Nieuw-Zeeland in twee weken geleden in Nagano al brons veroverde. “Ja, dat was ook prachtig. We hebben een mooie, talentvolle groep waarin iedereen keihard werkt. Misschien liggen daar ook wel kansen richting de Spelen.”
Wereldbekerklassement
Maar dat is nog ver weg. Eerst wil hij dit weekend in Astana nog vlammen, en volgende week is hij van de partij als het Wereldbekercircus in Thialf neerstrijkt. “Daar kijk ik heel erg naar uit. Ik heb al een paar keer in Heerenveen gereden. Dat was prachtig. En nu hebben ze de hal ook nog verbouwd, daar ik ben ik heel benieuwd naar.”
Omdat Kramer al te kennen heeft gegeven ook niet van start te gaan in Thialf, liggen er wellicht kansen voor de sympathieke Nieuw-Zeelander om de leiding in het WB-klassement in handen te krijgen. Nu staat hij ook bovenaan, maar die positie deelt hij met Kramer. “Dat zou heel leuk zijn, maar met het eindklassement ben ik nog niet bezig. Het is heel goed mogelijk dat ik zelf ook niet alle World Cups rijd.”
“Het belangrijkste is dat ik deze goede lijn door weet te zetten en dat ik deze winter ontdek waar ik me richting de Spelen op moet focussen. En tussendoor zoeken we ook nog naar sponsoren. Ja, dat zou heel erg welkom zijn.”
