Van der Stelt maakte deel uit van een kopgroep van negen sterke vrouwen, die een ronde voorsprong pakten op het peloton. Daarmee was in ieder geval een belangrijk deel van de koers in Groningen beslist, want de grote groep kon daarna geen vuist meer maken.
In dat negental ook rappe vrouwen, maar Van der Stelt had het gevoel dat ze in dit gezelschap de winst moest kunnen binnenslepen. Helemaal zeker was ze niet. ’’Ik heb afgelopen week maar twee keer op het ijs gestaan en was daarom wat zenuwachtig. Ik vroeg me af of de snelheid er nog was, maar dat zat wel goed. Dan moest ik het met die negen inderdaad wel kunnen afmaken. Met de sprint ging het de laatste tijd prima.’’
Maar Van der Stelt kende ook haar tekortkomingen. ’’Als ik voel dat ik kansen heb, ben ik heel gretig en dat is meteen mjn valkuil. Dan wil ik te veel doen, terwijl ik eigenlijk de rust moest bewaren. Ik had nu ook twee ploeggenotes bij me, met Imke Vormeer en Jade van der Molen. Zij kunnen ook winnen. Gelukkig kon ik de rust bewaren.’’
Ook in de finale, waarin Van der Stelt het idee had dat ze vanuit een aanval wilde winnen. Dat deed ze uiteindelijk niet. ’’Gelukkig, want dat had me de kop gekost. Maar ik heb echt mezelf even ingehouden, op de rem getrapt. Op het moment dat Imke Vormeer weg was, zat ik helemaal in een luxepositie. Ik hoefde immers niets te doen. Het was zuur dat ze werd teruggehaald, maar daarna wilde ik het juist afmaken. Voor de ploeg.’’
Voldoening
Dat deed ze uitstekend. Achtereekte en Hendriks hadden het nakijken. De zege gaf Van der Stelt veel voldoening. ’’Heerlijk. Omdat het na een mooie koers was. Omdat ik nu vol overtuiging won, en op de streep wist dat ik had gewonnen. Geen camera’s die de beelden moesten bestuderen, nee, meteen lekker juichen. Super. En ik ben echt blij dat we dit zo met het team hebben kunnen doen. Vind ik heel belangrijk.’’
Want Van der Stelt liet immers een paar dagen eerder nog weten dat ze zou vertrekken. Dat maakte dit wellicht een beetje dubbel. ’’Ach, ik wil heel graag dit seizoen mooi afsluiten met het team waar ik vier jaar met heel veel plezier heb gereden. En als je ziet hoe het vandaag gaat, wil het team ook met mij die jaren mooi afsluiten. Dat doet enorm goed.’’
Van der Stelt heeft misschien zelfs meer in petto. Want met haar zege heeft ze de strijd om de KPN Marathon Cup nieuw leven ingeblazen. Ze naderde de afwezige leidster Janneke Ensing met veertig punten, en het gat is inmiddels overbrugbaar. Dat belooft nog een spannend slot van de competitie.
Lees alles over de KPN Marathon Cup in Groningen op onze speciale pagina.
