“Ik rijd internationaal mee bij het skeeleren en dat is met schaatsen niet het geval”, vertelt ze na afloop van haar EK-debuut. “Omdat het zo goed gaat is het eigenlijk ook leuker. Skeeleren wint het van schaatsen op dit moment. Ik voel me nog steeds wel een buitenbeentje, maar ik voel me op mijn plek hier. Met schaatsen rijd je altijd tegen je mentale zelf en skeeleren is op dat gebied eigenlijk veel leuker.”
“Het is ook eens wat anders dan altijd dat schaatsen”, vervolgt ze. “Skeeleren geeft veel nieuwe impulsen, dat is eigenlijk ook de reden dat ik ermee begonnen ben. Er komen veel meer moeilijkheden op je af. Als het regent bijvoorbeeld, en de race kan niet gereden worden zou ik daar vroeger van in de stress zijn geraakt. Nu denk ik; daar kan ik helemaal niks aan doen.”
Op de EK eindigde de rijdster uit Sintjohannesga, na diskwalificatie voor het overschrijden van de lijn in de halve finale op plaats zeven. “Je moet altijd je grenzen verleggen hè?”, grapt ze. “Ik had geen idee wat ik hier zou kunnen. Mensen om me heen zeiden wel dat ik voor de medailles kon gaan, maar ik dacht eerst zien, dan geloven. Zonder foutjes had dat nog best gekund, want ik zat dichtbij het podium. Ach ja, volgend jaar dan maar.”
Dat de Nederlands kampioene dit jaar al op de EK van start zou gaan had ze aan het begin van het jaar niet durven dromen. “Ik had het niet verwacht. Ik reed niet de sterren van de hemel, maar het is supergaaf om mee te mogen doen. De 100 meter is ideaal voor mij, dat is alleen maar rechtdoor en geen bochtjes. Op de piste heb ik nog wel wat te leren”, lacht ze.
Met haar beperkte ervaring op de skeelers valt er naar eigen zeggen nog wel meer te leren de komende tijd. Toch had ze de befaamde spagaatfinish binnen een week onder controle. “Ik heb de spagaat geleerd op trainingskamp”, lacht ze. “Je hebt allemaal stapjes die je kunt oefenen, maar op een gegeven moment moet je het eigenlijk gewoon doen en dat heb ik dus maar gedaan.”
Onbevangen
Ook het ‘spelletje’ dat tijdens een skeelerwedstrijd gespeeld wordt is nog even wennen voor Klijnstra, die als schaatster gewend is alleen in de wedstrijdbaan te staan. “Je wordt veel sneller afgeleid door iemand anders in de series. Daar kan ik nog veel van leren. Maar dat is blijven doen, doen en doen.” De tegenstanders die Klijnstra treft tijdens die series zijn voor haar ook veelal onbekenden, al krijgt ze van bondscoach Frank Fiers wel mee wie ze in de gaten moet houden. “Daardoor ga ik er nog wel redelijk onbevangen in. Ik zie het bij de finish wel.”
“Dat ik bij het NK op het podium kon rijden had ik wel in de gaten, maar kampioen worden moet ook nog maar gebeuren”, blikt ze terug op afgelopen zomer. “Het zijn zulke goede rijders en ik had totaal geen verwachtingen wat ik internationaal zou kunnen. Ik heb nu al zin in wat komen gaat, maar ik laat het allemaal op me afkomen.”
Om haar ambities ook komend seizoen weer waar te kunnen maken doet Klijnstra mee aan een sponsoractie van de Rugzorg Kliniek, waarmee sponsorgeld voor sporters te verdienen valt. Wie haar een handje wil helpen kan tot 1 september stemmen door middel van een Facebook-like.
