De strijd om de KPN Marathon Cup barst op 22 oktober in Amsterdam weer los. Vier maanden lang strijden de marathonschaatsers op het scherpst van de snede in ouderwetse gevechten. Schaatsen.nl telt de komende week af naar die start. Morgen is het zover!
Iris van der Stelt stond lang te boek als één van de grote beloftes uit het damespeloton. Afgelopen seizoen nam ze met haar eerste zeges een belangrijke horde. Sindsdien is Van der Stelt geen belofte meer, maar gewoon één van de toppers in het peloton. En dat besef dringt ook bij haarzelf door.
Met de start van de KPN Marathon Cup nog maar een paar dagen weg, moet Iris van der Stelt eerst nog even onder het mes. Gevolg van een ongelukkige valpartij begin augustus tijdens een trainingskamp in de Vogezen, vertelt ze. "Het was niet eens een wedstrijd. Gewoon een training. Ik reed op kop zelfs en weet nog steeds niet wat er gebeurd is. Voor ik het wist lag ik op de grond.''
Van der Stelt ging voorover en viel letterlijk op haar gezicht. De schade was aanzienlijk. "Mijn gezicht was echt behoorlijk gehavend. Ik zal je de foto's maar niet laten zien'', zegt ze nu met een lach. "Ik zat vol schaafwonden, maar erger was dat er ook drie tanden waren afgebroken en los zaten. Een tandarts heeft die weer aangeduwd en gelukkig groeit dat weer vast.'' Het probleem zit nog in haar lip. "Die is gehecht, maar naderhand werd vastgesteld dat daar nog stukjes steen in zaten. Als ik die te lang laat zitten, raken ze ingekapseld en wordt verwijderen echt lastig. Daarom nu nog maar even. Gelukkig is het een kleine ingreep.''
Best ingewikkeld
De schaatsster uit Numansdorp kende verder toch al een wat curieuze zomer. Ze vertrok immers bij MK Basics omdat ze toe was aan een nieuwe omgeving. Maar nu rijdt ze nog steeds in een ploeg met dezelfde naam en hetzelfde pak. Het lijkt allemaal best ingewikkeld. Van der Stelt lacht. "Was het ook wel een beetje'', erkent ze. "Vanaf het moment dat ik mijn keuze heb gemaakt tot niet zo heel lang geleden was het ook een beetje zoeken. Ik stapte over naar iets dat nog niet bestond, dan zijn er met de meiden veel vragen. Hoe gaan we het team opzetten, vorm geven? Dat kost best energie. Dan realiseer je je ook weer waar je vandaan komt. Alles was altijd top geregeld, nu moeten we veel zelf doen.''
Maar ze ziet ook de goede dingen die zich ontwikkelen. "Absoluut. Vorige week in het trainingskamp voel je ook dat er nu iets moois begint te ontstaan, dat goede mensen willen helpen. De redenen waarom ik eerder dit jaar mijn keuze heb gemaakt, zoeken naar nieuwe energie en een nieuwe weg, dat is wel gelukt. Alle meiden hebben zin in het seizoen. Ik ook.''
Wie die meiden allemaal zijn, dat is eigenlijk best een goede vraag, zegt Van der Stelt. "We zijn met zes meiden voor twee teams. In principe gaan Lisa van der Geest, Francesca Lollobrigida en ik dit seizoen MK Basics vormen. Maar honderd procent zeker is dat nog niet. Het kan zijn dat er nog geschoven wordt.'' Ploegleider is Jan Martien van de Wetering, die daarmee zijn rentree maakt in de sport. Hij traint de rijdsters ook, al is daar nog niet veel van gekomen. "De afspraak was dat iedereen in de zomer individueel zou trainen. Pas in de winter is er één gezamenlijke training per week. Daar beginnen we donderdag mee.''
Droomseizoen
In Amsterdam start Iris van der Stelt zaterdag met een andere status. Ze was altijd die jonge belofte. Het talent. Maar na vorig seizoen mag je Van der Stelt als arrivée beschouwen. Een topper in het peloton. "Ik voel me vereerd'', probeert ze eerst nog bescheiden. Dan komt de realiteit. "Die status van belofte ben ik wel ontgroeid. Vind ik zelf ook. Afgelopen seizoen is er toch wel iets gebeurd. Twee keer derde in een NK, mijn eerste wedstrijden winnen. Voor mij een droomseizoen, dat ik qua prestaties in ieder geval heel graag zou willen evenaren en eigenlijk verbeteren.''
"Ik weet inmiddels dat ik een stabiele rijdster ben, die bijna altijd wel om de prijzen kan meedoen en dan automatisch ook hoog in een klassement kan eindigen. Dit seizoen heb ik ook andere verwachtingen van mezelf, ligt de lat hoger. Ik ga hier nu niet zeggen dat ik voor het oranje pak ga rijden, maar als team moeten we gewoon prijzen pakken. Geldt voor mij, maar ook voor Lisa en 'Lollo'.''
Anders dan bij de mannen zijn de toppers in het vrouwenpeloton zelden professionals. Ook Iris ban der Stelt niet. "Haha, absoluut niet zelfs.'' Ze heeft het eigenlijk gewoon bizar druk.
"Vorig jaar viel dat iets mee omdat ik net afgestudeerd was. Alleen werk en schaatsen, dat was goed te doen. Maar ik heb niet veel rust in m'n kont en besloot dit jaar mijn master te doen, specialisatie kinderfysiotherapie. Dan is het een strakke planning, laat ik het zo zeggen. Ik werk twintig uur per week, een dag op school, een dag thuis. En dan heb ik het nog niet over trainen. Een gevuld weekje. Maar ik wil heel graag schaatsen en als ik iets graag wil, kan ik ook redelijk onder druk dingen net op tijd af krijgen. En eerlijk gezegd zou ik niet eens alleen willen schaatsen. Ik haal te veel plezier uit die andere dingen.''
Als ze nog terugblikt op vorig seizoen, weet ze welk moment ze koestert. "Die eerste zege in Dronten was mooi, maar die tweede! Net terug van de Weissensee waarover ik niet te reden was, wilde ik iets laten zien. In Groningen werd het zo'n wedstrijd waarin je het gevoel hebt dat iedereen kan aanvallen, maar dat je niet kapot te krijgen bent. Dat was echt mentaal. Geweldig, zo'n dag, maar die heb je niet zo heel vaak. Ik hoop er wel op dit seizoen. Laat ze maar komen.''
Lees alles over de eerste KPN Marathon Cup-wedstrijd in Amsterdam op onze speciale pagina.
