Anne Tauber lacht als de climax van de race in Haarlem ter sprake komt. Vierde worden in een kopgroep van vier, dat gun je geen enkele sporter. Maar Anne Tauber zelf wil van een tegenvaller niets weten. ’’Veel mensen vonden het jammer voor me zoals het eindigde. Maar zelf was ik op zich heel tevreden en blij’’, vertelt ze. ’’Ik hoop altijd op een kopgroep. Dat is ook waar ik het van moet hebben, niet van de sprint. Daarom vond ik het superfijn in die kopgroep te zitten en heb ik ook heel hard meegewerkt om weg te blijven.’’
Geen sprinter
Natuurlijk wist ze dat de drie andere meiden snel zijn in de sprint. Lisa van der Geest, Janneke Ensing en Elma de Vries zijn ook niet de minsten om mee vooruit te zijn. ’’Je houdt er geen rekening mee dat je als enige naast het podium eindigt. Dat moet je nooit doen, dan ben je bij voorbaat al verloren. Maar verrassend was het niet. Als ik zelf ook een goede sprint zou hebben gehad, dan baalde ik zeker. Nu ligt dat anders.’’
In haar eerste seizoen reed ze bijna alles en leerde ze veel. ’’Vooral van mijn ploeggenote Marianne van Leeuwen. Die heeft echt héél erg veel ervaring en nam mij een beetje op sleeptouw, vertelde wat ik moest doen op welk moment.’’ Maar vorig jaar reed Tauber minder vaak, net als nu. ’’De wedstrijden die ik kan rijden, pak ik mee. Dit was mijn tweede dit seizoen. Dat merk ik ook’’, zegt ze lachend. ’’Ik ben al geen heel explosieve schaatsster, maar op dit moment in het seizoen is dat nog wel het minst. Conditioneel zit het bij mij altijd goed, op de snelheid moet ik even wachten.’’
Wereldtop op de mountainbike
Komt omdat Anne Tauber nog een andere passie heeft. Eentje waarin ze nog veel verder kan komen. De jonge Friezin is een begenadigd talent op de mountainbike. In de categorie onder 23 jaar is ze zelfs wereldtop, en de ambities die ze daar heeft gaan ten koste van het schaatsen. ’’Ik rijd voor het team Habitat, een internationale ploeg met het management in Nederland. We rijden wedstrijden door heel Europa en soms daarbuiten. Dat kost tijd. Eigenlijk heb ik het fietsseizoen net pas afgesloten.’’
En dat was een prima seizoen voor Tauber, die zelfs als derde eindigde in de eindstand van de World Cup. Dat verraste haar zelf ook. ’’Vorig jaar reed ik in de World Cups eigenlijk altijd wel top twintig, maar dit jaar stond ik zo’n beetje elke race op het podium. Had ik niet verwacht.’’ Tauber – met voormalig triatleet Rob Barel als trainer - stapt volgend jaar ook al over naar de elite, een jaar eerder dan gebruikelijk. ’’Op die manier hoop ik me sneller te ontwikkelen.’’
Spagaat
Eigenlijk zit Anne Tauber in dezelfde spagaat als Janneke Ensing, alleen heeft ze nog wat meer jaren voor de boeg. Maar de keuzes zijn hetzelfde. ’’En hoe leuk ik marathonschaatsen ook vind, stiekem kies ik toch voor het fietsen’’, stelt ze. ’’Weet je, ik vind die afwisseling gewoon leuk. Een hele winter op de fiets vind ik ook niks. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat ik mijn prestaties op de fiets deels dank aan het schaatsen.’’ Het is voor haar wel helder wat de doorslag gaf. ’’Als je tien jaar marathons rijdt en meer wil, dan kan dat niet. In het mountainbiken wel. Het kan altijd verder, langer, zwaarder. Dat vind ik mooi.’’
Dat blijkt ook wel voor wie een kijkje neemt op haar eigen website. De frêle Tauber manoeuvreert haar fiets over de meest onmogelijke ondergronden in best riskante situaties. ’’Er zijn heel uitdagende dingen bij’’, beaamt ze lachend. ’’Soms schrik ik daar best even van, maar ik vind het wel mooi. Mountainbiken is een heel technische sport en doordat ook het materiaal beter wordt, maken ze de parkoersen steeds uitdagender.’’
Ze mag zich inmiddels professioneel sporter noemen, nadat ze vorige zomer stopte met haar opleiding ‘Design’ in Groningen. ’’Dat viel niet meer te combineren. Ik ben van februari tot september misschien vier weken thuis geweest. Dat zegt genoeg.’’ En ze kan ervan rondkomen. ’’Vergelijk het met de langebaan. Ik kan het doen, maar rijk word ik er niet van. Tenzij ik heel goed word. Maar vooralsnog leid ik een heerlijk topsportleven.’’
In Hoorn is ze komende zaterdag niet. Ze gaat op pad, met de fiets. ’’Trainingskamp op Tenerife. Nooit geweest, ben ik heel nieuwsgierig naar. Maar in Enschede ben ik er zeker weer bij.’’
